Για τον Αντισπισισμό και την Απελευθέρωση των ζώων
Steve, θες να μας πεις λίγα λόγια για την πολιτική κατάσταση αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ;
Steve Best: Αυτή η στιγμή θα πρέπει να οριστεί για τις ΗΠΑ ως η μετά την 11η Σεπτεμβρίου εποχή. Για να δώσω ένα σύντομο παράδειγμα, μόλις έγραψα ένα βιβλίο για την ακαδημαϊκή καταστολή από την 11/9 και μετά, όπου η κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι η πραγματικότητα μιας απόλυτης καταστολής, οι άνθρωποι φοβούνται να πουν τη γνώμη τους, και αυτοί που μιλάνε για αμφιλεγόμενα ζητήματα απολύονται ακόμη και από θέσεις που είχαν για μια δεκαετία, παρόλο που υποτίθεται ότι αυτές είναι μόνιμες. Μέσα στην κοινωνία γενικά βρίσκουμε ανθρώπους που φοβούνται ακόμη και να διαμαρτυρηθούν. Στην πραγματικότητα υπάρχουν 3 τάσεις στις ΗΠΑ: οι ευζωιστές, που προσπαθούν να μειώσουν τον πόνο χωρίς να τον καταργήσουν, χωρίς να καταργήσουν τα κλουβιά και τις εξουσιαστικές δομές διότι πιστεύουν ότι αυτό είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε και είναι μία ρεαλιστική στρατηγική. Οι αμπολισιονιστες (υποστηρικτές της κατάργησης) ακολουθούν το μοντέλο του κινήματος ενάντια στη σκλαβιά του 19ου αιώνα και, ας το παραδεχτούμε, τα ζώα είναι ο μεγαλύτερος πληθυσμός σκλάβων στον πλανήτη. Στις ΗΠΑ λοιπόν έχουμε τους αμπολισιονιστές που είναι ενεργοί, είναι βίγκαν και θέλουν να καταργήσουν όλες τις μορφές καταπίεσης. Οι δύο αυτές ομάδες έχουν κοινό γνώρισμα το ότι είναι mainstream και νόμιμες. Έχουν επίσης κοινό το ότι είναι ενάντια στις παράνομες ομάδες. Η τρίτη λοιπόν τάση που υπάρχει στις ΗΠΑ, είναι αυτό που αποκαλώ το κίνημα της μάχιμης άμεσης δράσης και περιλαμβάνει το Μέτωπο της Απελευθέρωσης των Ζώων αλλά και άλλες τάσεις. Η φιλοσοφία αυτής της ομάδας είναι υπέρ της κατάργησης, του βιγκανισμού, των δικαιωμάτων των ζώων, αλλά δεν πιστεύει ότι η συνεργασία με το κράτος θα φέρει κάποια αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα. Πιστεύει ότι πρέπει άμεσα και μόνοι μας να χειραφετήσουμε όλα τα ζώα. Έτσι η κατάσταση αυτή ενέχει για ορισμένους πολύ φόβο, πολλή καταστολή, έχουμε ένα underground κίνημα κι ένα αντιμαχόμενο ανοιχτό κίνημα.
Brendan θα μας πεις μερικά πράγματα για την πολιτική κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο;
Brendan McNally: Όσον αφορά το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων, η μεγάλη επιρροή ασκείται ουσιαστικά από τη φαρμακοβιομηχανία. Προφανώς δεν έχουμε επηρεαστεί από την 11/9 τόσο πολύ όσο οι ΗΠΑ, αλλά έχουμε την ίδια κλιμάκωση στο φόβο και την καταστολή. Αυτό είναι κυρίως παράγωγο της φαρμακοβιομηχανίας και της επιρροής που αυτή έχει στην κυβέρνηση στο Η.Β.
Θέλετε να μας πείτε κάποια πράγματα όσον αφορά την SHAC (Stop Huntingdon Animal Cruelty);
S.B.: Υπάρχει ακόμα μία ενεργή ομάδα SHAC στις ΗΠΑ, αλλά οι νομικές συνθήκες που τους έχουν επιβληθεί είναι τόσο σκληρές και σοβαρές, που είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς να διαδηλώσουν. Δεν τους επιτρέπεται η είσοδος σε κάποιους πανεπιστημιακούς χώρους, μπορεί μόνο να πηγαίνει ορισμένος αριθμός ατόμων κάθε φορά και μπορούν να διαδηλώσουν για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Το κίνημα είναι ακόμα ζωντανό και δεν έχει καταστραφεί σε καμία περίπτωση. Αλλά υπάρχουν ακόμα άτομα που είναι στη φυλακή αυτή τη στιγμή για δράσεις της SHAC. Οι περισσότεροι έχουν αφεθεί ελεύθεροι, ο Kevin Kjonaas ίσως είναι ο μόνος που βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, έφαγε ποινή 6 χρόνων. Η SHAC θα επιβιώσει, θα γίνουμε πιο δυνατοί ό,τι και να μας κάνουν, αλλά αυτή τη στιγμή είμαστε στη μετάβαση.
B.McN.: Στο Η.Β. είμαστε εν μέσω ενός κύματος καταστολής ενάντια στη SHAC. Η SHAC είναι η εκστρατεία για το κλείσιμο της Huntingdon Life Sciences, η οποία είναι το μεγαλύτερο εργαστήριο ζωοτομίας και πειραμάτων σε ζώα στην Ευρώπη. Οι ιδρυτές της SHAC μπήκαν στη φυλακή στην αρχή αυτού του έτους στο Η.Β., με ποινές 11 χρόνων, δύο άτομα έφαγαν από 9 χρόνια κι άλλο ένα άτομο έφαγε 8 χρόνια. Όλοι μαζί δηλαδή -ήταν 8 άτομα- έφαγαν 50 χρόνια φυλάκισης για την διεξαγωγή μιας απόλυτα νόμιμης εκστρατείας και αργότερα μέσα στη χρονιά θα γίνει μία δεύτερη δίκη και για άλλους διοργανωτές της SHAC. Όπως βλέπετε λοιπόν από αυτά τα νούμερα, η εκστρατεία της SHAC στο Η.Β. βρίσκεται υπό πολλή πίεση αλλά αναμφίβολα αντιστέκεται και δεν πτοείται.
Steve πριν μερικά χρόνια έλαβες ένα έγγραφο στο σπίτι σου που έλεγε ότι δε σου επιτρέπεται η είσοδος στο Η.Β. Θες να μας πεις κάτι γι’ αυτό;
S.B.: Δεν είναι πολύ δύσκολο να σου απαγορεύσουν την είσοδο στο Η.Β., το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να μιλήσεις για το Μέτωπο της Απελευθέρωσης των Ζώων (A.L.F.) ως υφιστάμενο, να υπερασπιστείς πολιτικούς κρατούμενους, να μιλήσεις για την κυβέρνηση. Ο τρίτος μεγαλύτερος παράγοντας που επηρεάζει την κυβέρνηση είναι η φαρμακοβιομηχανία, η οποία εκμεταλλεύεται και σκοτώνει εκατομμύρια- εκατοντάδες εκατομμύρια- ζώα για το κέρδος. Αν λοιπόν πεις τέτοια πράγματα ή έχεις κάποια επιρροή, σου απαγορεύουν την είσοδο στη χώρα, άρα δεν είναι και πολύ δύσκολο. Εγώ πήγα εκεί προς υπεράσπιση του A.L.F. και συμμετείχα σε μία σειρά δημόσιων διαμαρτυριών και διαδηλώσεων. Με προειδοποίησαν τη μία χρονιά, εγώ πήγα πάλι δεύτερη φορά και δεν τους άρεσαν αυτά που έλεγα τη δεύτερη φορά, κοίταξαν τα γραπτά μου και μου έστειλαν ένα γράμμα που έλεγε ότι είμαι απειλή για τη δημόσια τάξη. Τότε εγώ τους είπα ότι αυτοί είναι απειλή για τη δημόσια τάξη διότι αυτοί προκαλούν τη διαμάχη, όχι εγώ, κι όσο δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη δεν θα υπάρχει και ειρήνη. Κι αν νομίζετε ότι μπορείτε να δολοφονείτε τα αδέλφια μας στις βιομηχανικές φάρμες και να πηγαίνετε το βράδυ σπίτι και να κοιμάστε ήσυχοι, σκεφτείτε πάλι.
Η απαγόρευση εισόδου στη χώρα είναι μόνιμη ή για κάποια χρόνια;
S.B.: Μου είπαν ότι είναι μόνιμη και μη διαπραγματεύσιμη. Υπάρχει η πιθανότητα μία νέα κυβέρνηση που θα έρθει να ξανασκεφτεί τις τακτικές καταστολής της, αλλά το Η.Β., ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια που ήταν στην εξουσία το εργατικό κόμμα ήταν απόλυτα αστυνομοκρατούμενο. Παρακολουθούσαν τα γραφόμενα του οποιουδήποτε στο διαδίκτυο ή στα βιβλία του, και αποτελεί μέρος του νόμου ότι αν αυτά τα γραφόμενα θεωρηθούν απειλή για το αποκαλούμενο δημόσιο καλό, μπορούν να του απαγορεύσουν για πάντα την είσοδο στη χώρα. Μπορώ μόνο να ελπίζω ότι η απαγόρευση θα ανακληθεί, ώστε να ξαναπάω και να προκαλέσω περισσότερους μπελάδες. Να προσθέσω ότι είμαι φιλόσοφος, είμαι συγγραφέας, κάνω δημόσιες ομιλίες, δεν έχω καταδικαστεί για κανένα έγκλημα, δεν έχω ποινικό μητρώο, δεν είμαι μέλος του A.L.F.. Μόνο το υπερασπίζομαι με λέξεις κι άρα το έγκλημά μου είναι ότι χρησιμοποίησα τις λάθος λέξεις, το έγκλημά μου είναι η ελευθερία του λόγου.
Brendan, θέλεις να μας σχολιάσεις την απαγόρευση εισόδου του Steve στο το Η.Β.;
B.McN.: Συνέβη λίγο μετά τη διεθνή συγκέντρωση για τα Δικαιώματα των Ζώων (Animal Rights Gathering) το 2004. Είχαμε καλέσει τον Steve να έρθει να μιλήσει στους ακτιβιστές, να μας δώσει λίγη από τη σοφία και τη φιλοσοφία του, και να μιλήσει για την κατάσταση στις ΗΠΑ. Κι όταν ακούσαμε μερικές βδομάδες αργότερα ότι είχαν απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα στον Steve και επίσης σε έναν άλλον εξέχοντα ομιλητή, τον Δρ. Τζέρρυ Βλάσακ, είχαμε μείνει άναυδοι και προσπαθήσαμε να διαμαρτυρηθούμε. Αλλά όπως λέει κι ο Steve, το κράτος μας τα τελευταία 10-12 χρόνια είναι ένα κράτος αστυνομίας και έχει χρησιμοποιήσει μέτρα καταστολής ενάντια τους πολίτες του, ενάντια στους ακτιβιστές, άρα υποθέτω δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι φοβούνται την κριτική από το εξωτερικό. Δεν θέλουν να ακούσουν καθόλου κριτική και για αυτούς η μόνη λύση είναι να την αποκλείσουν απαγορεύοντας την είσοδο στη χώρα σε ξένους που θέλουν να έρθουν και να πουν τη γνώμη τους και τα πράγματα με το όνομά τους.
Steve θέλεις να μας πεις για το Earth Liberation Front (E.L.F.) και το Animal Liberation Front (A.L.F.);
S.B.: Το E.L.F. εμφανίστηκε στην Αγγλία κάπου μεταξύ 1974 και 1976, αναλόγως της ερμηνείας, και γρήγορα εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 αλλά και σε όλον τον κόσμο. Τώρα υπάρχει σε τουλάχιστον 30 χώρες κι είναι πολύ ενεργό σε χώρες όπως η Ρωσία και το Μεξικό. Το Α.L.F. έχει ως φιλοσοφία την επιθυμία να εκθέσει όλη την κακοποίηση των ζώων, να καταστρέψει κάθε εργαλείο ή εξοπλισμό των εκμεταλλευτών ζώων, αλλά ποτέ να βλάψει ένα ανθρώπινο ή μη-ανθρώπινο ζώο. Το E.L.F. έχει παρόμοια φιλοσοφία με την αδελφική του οργάνωση, το Α.L.F. Το E.L.F. ξεκίνησε ως παρακλάδι της Earth First η οποία ξεκίνησε επίσης στην Αγγλία, και εξαπλώθηκε παγκοσμίως ως κίνημα απελευθέρωσης. Μαζί το Α.L.F. και το Ε.L.F. είναι τα νεότερα μέτωπα απελευθέρωσης στην ιστορία της κοινωνικής καταπίεσης και έχουν μερικές από τις πιο αποτελεσματικές τακτικές στο κίνημα, επειδή καταστρέφουν ιδιοκτησία αλλά ποτέ ζωές, επειδή είναι underground, είναι παράνομα και δουλεύουν ανώνυμα. Αλλά μας δείχνουν πολύ αποτελεσματικά πως αυτό που είναι πιο ιερό στην κοινωνία είναι η ιδιοκτησία και ότι αυτό που πρέπει να υπερασπιστούμε αντί της ιδιοκτησίας είναι η ζωή. Και κάθε φορά που η ιδιοκτησία εμποδίζει τη ζωή, θα πρέπει να υπάρχει ένα κίνημα να καταστρέψει αυτή την ιδιοκτησία και να προστατέψει τη ζωή.
Brendan θέλεις να πεις κάτι;
B.McN.: Το Α.L.F. δεν είναι ακριβώς οργάνωση, είναι στην πραγματικότητα απλά μια ιδέα. Δεν γίνεσαι μέλος του Α.L.F., γίνεσαι ακτιβιστής του Α.L.F. κάνοντας δράσεις στο όνομά του. Εγώ έγινα ακτιβιστής του Α.L.F. γύρω στο 1980 όταν αποφάσισα να δράσω ενάντια στην κακοποίηση των ζώων και πολλοί άλλοι ακτιβιστές έκαναν το ίδιο. Και υπήρχε η ίδια ιδέα: άνθρωποι που δουλεύουν σε μικρές ομάδες, μικρούς πυρήνες, δεν υπάρχει ηγεσία παρά μόνο μία επιτακτική φιλοσοφία για δράση.
Steve τι μπορούμε να μάθουμε από τα άλλα κινήματα και ποια η σχέση της Αριστεράς με το κίνημα για την Απελευθέρωση των Ζώων;
S.B.: Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα για το είδος των σχέσεων που μπορούν να υπάρξουν, και που πράγματι υπάρχουν, πολύ παραγωγικά. Το Α.L.F. και το Ε.L.F. είναι μοναδικά στο ότι έχουν μία συστηματική αντικαταπιεστική φιλοσοφία. Είναι ρητώς αντικαπιταλιστικά στο ότι θα καταστρέψουν ιδιωτική περιουσία οποτεδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν και έτσι συχνά είναι σε συμμαχία με άλλα κοινωνικά κινήματα. Είναι αντικαπιταλιστικά στη φιλοσοφία τους και πρέπει να αναγνωριστεί ότι είναι αναρχικά στη φιλοσοφία και την οργάνωσή τους. Όπως ανέφερε ο Brendan είναι οργανωμένα σε πυρήνες. Αλλά δεν μπορούν φυσικά να κάνουν ανοιχτή συμμαχία γιατί είναι παράνομα κινήματα. Θα θέλαμε να δούμε περισσότερη αλληλεγγύη από την Αριστερά και ανάμεσα στο Α.L.F. και το Ε.L.F. διότι, ειλικρινά, όταν οι άλλοι μιλάνε για καταπίεση, για δράση – και θα πω ότι η Αθήνα είναι μία μοναδική εξαίρεση, αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα είναι εντελώς εμπνευστικό, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις όταν οι αριστεροί μιλάνε για δράση, το μόνο που κάνουν είναι να μιλάνε. Και το Ε.L.F. και το Α.L.F. θα το πυροδοτήσουν αυτό με δράσεις αντίστασης. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, η δράση σημαίνει τα πάντα, και αυτοί αναλαμβάνουν δράση συνεχώς.
B.McN.: Από μία άλλη οπτική θα ήθελα να πω επίσης ότι το Ε.L.F. και το Α.L.F. είναι περισσότερο μία ιδέα παρά μία οργάνωση. Και ως τέτοια δεν μπορείς να τη νικήσεις. Διότι μπορείς να πιάσεις τους ανθρώπους, μπορείς να βάλεις κάποιους στη φυλακή αλλά δεν μπορείς να καταστρέψεις μία ιδέα που έχει ωριμάσει. Και έχει έρθει ο καιρός η ανθρώπινη φυλή να αγωνιστεί για να σώσει τον πλανήτη και σταματήσει αυτή την παγκόσμια καταπίεση που βλέπουμε στον 21ο αιώνα. Βλέπουμε καταστολή ενάντια στους ακτιβιστές, άνθρωποι στέλνονται στη φυλακή ξανά και ξανά, αλλά κάθε φορά που ακτιβιστές μπαίνουν στη φυλακή, εμφανίζονται περισσότεροι που θα πάρουν τη θέση τους. Κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορείς να καταστρέψεις μία ιδέα και όποτε κάποιοι προσπάθησαν στο παρελθόν να καταστρέψουν μία ιδέα πάντα έρχονταν άλλοι για να τους αντικαταστήσουν. Και αυτό θα συμβεί ξανά και ξανά.
S.B.: Θέλω να πω κάτι για αυτήν την ιδέα. Αυτή η ιδέα του βιγκανισμού και της απελευθέρωσης των ζώων είναι ιδέες οι οποίες πάνε οπωσδήποτε μαζί όπως και η ιδέα της απελευθέρωσης της γης. Η ιδέα της απελευθέρωσης των ζώων και του βιγκανισμού είναι οι παλαιότερες ιδέες στην δυτική ιστορία και ξεκινούν χιλιάδες χρόνια πιο πριν. Ο πρώτος φιλόσοφος στη δυτική ιστορία ήταν ο Πυθαγόρας. Είναι γνωστός για τα μαθηματικά του, για τις θεωρίες της αρμονίας μεταξύ μουσικών σχέσεων και μαθηματικών σχέσεων. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι ήταν βίγκαν και υπέρμαχος μίας φιλοσοφίας που σήμερα θα αποκαλούσαμε Δικαιώματα των Ζώων. Οι Έλληνες εξάπλωσαν αυτές τις ιδέες, όπως επίσης εξάπλωσαν και την ιδέα της κυριαρχίας πάνω στη φύση και του ανθρωπισμού, της ανθρώπινης κυριαρχίας πάνω στα άλλα είδη. Υπάρχουν λοιπόν αυτές οι δύο ανταγωνιστικές ιδέες μέσα στη δυτική κοινωνία. Η μία είναι αυτή που αποκαλώ παράδοση της ισονομίας η οποία ξεκίνησε με τον Πυθαγόρα και φτάνει μέχρι τον Πήτερ Σινγκερ και τον Brendan, και η άλλη είναι η ιεραρχική παράδοση η οποία ξεκίνησε από τον Αριστοτέλη. Ο Αριστοτέλης υπερασπίστηκε τη δουλεία ως μια ανθρώπινη τάξη του σύμπαντος. Πίστευε ότι η ιεραρχία ήταν φυσική, αιώνια και καλή. Αυτές οι δύο παραδόσεις έχουν συγκρουστεί μέσα στη δυτική ιστορία. Ουσιαστικά, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να ανακτήσουμε την πυθαγόρεια παράδοση, να ανακτήσουμε τις πιο αρχαίες αξίες της ανατολικής φιλοσοφίας, που είναι ο σεβασμός για κάθε ζωή και η μη-βία.
Steve θέλεις να μας πεις κάποια πράγματα για το κυνήγι και τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις;
S.B.: Το κυνήγι μπορεί να ιδωθεί ως αντίστροφη εξέλιξη του δαρβινισμού διότι αυτό που κάνει η φυσική επιλογή είναι να εξαλείφει τα πιο αδύναμα ζώα. Οι κυνηγοί εξολοθρεύουν τα πιο δυνατά και μεγάλα ζώα κι αναστατώνουν τελείως τη φυσική τάξη. Μία από τις δικαιολογίες τους είναι ότι βοηθούν στην επαναφορά του οικοσυστήματος και αυτό είναι ένας από τους μεγαλύτερους μύθους στην ιστορία. Ο μεγαλύτερος μύθος όσον αφορά το κυνήγι είναι αυτό που λέμε ο άνθρωπος κυνηγός. Αυτό είναι μία αρχαία ανθρωπολογική θεωρία που λέει ότι ξεκινήσαμε την εξέλιξή μας με το να κυνηγάμε. Αυτό σημαίνει ότι οι άντρες ήταν οι πιο σημαντικές μορφές στην ιστορία και όχι οι γυναίκες που ήταν τροφοσυλλέκτριες. Και σημαίνει ότι είμαστε εγγενώς βίαιοι και σαρκοφάγοι. Στην πραγματικότητα ήμασταν οι κυνηγημένοι στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μας και όχι οι κυνηγοί. Στην πραγματικότητα ξεκινήσαμε το κυνήγι ζώων σε ευρεία κλίμακα μόνο 80.000 χρόνια πριν. Στην πραγματικότητα η τροφοσυλλογή και ο ρόλος των γυναικών ήταν εξίσου, αν όχι περισσότερο σημαντικός στην ιστορική εξέλιξη. Και τέλος στην πραγματικότητα αυτοί που κυνηγούν είναι άρρωστα άτομα και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το κυνήγι. Και νομίζω θα ήταν καλή ιδέα να μιλήσουμε για το αντι-κυνηγετικό κίνημα στην Αγγλία με τον Brendan.
B.McN.: Όπως σε όλες τις δυτικές χώρες, το κυνήγι έχει παράδοση στην Αγγλία. Αλλά ευτυχώς έχουμε επίσης και μία δυνατή αντι-κυνηγετική παράδοση και είναι η αντι-κυνηγετική παράδοση που γίνεται όλο και πιο δημοφιλής κι οι άνθρωποι αρχίζουν να βλέπουν το κυνήγι ως αυτό που πραγματικά είναι. Οι άνθρωποι γίνονται πιο συμπονετικοί. Οι καιροί γυρνούν ενάντια στο κυνήγι ως ξεπερασμένο. Μεγάλοι αριθμοί ακτιβιστών στην Αγγλία είναι έξω τα περισσότερα Σάββατα και μεσοβδόμαδα προσπαθώντας να κάνουν κάποια δράση ενάντια στη θανάτωση των ζώων από τους κυνηγούς. Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν 50 χρόνια τώρα, η Ένωση των Σαμποτέρ Κυνηγιού θα γίνει 50 ετών σε δύο χρόνια. Στις πιο πρόσφατες έρευνες, πάνω από το 70% του πληθυσμού στο Η.Β. είναι αντίθετο με το κυνήγι κι αυτό το νούμερο αυξάνεται. Έτσι ελπίζουμε ότι θα έρθει επιτέλους η μέρα που το κυνήγι δεν θα είναι πλέον δεκτό, αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα ομάδες από σαμποτέρ κυνηγιού θα είναι έξω για να εμποδίσουν τη θανάτωση των ζώων στη φύση.
Πως μπορεί κανείς να κάνει σαμποτάζ κυνηγιού;
B.McN.: Στην Αγγλία για παράδειγμα έχουμε το κυνήγι της αλεπούς όπου ένας μεγάλος αριθμός από κυνηγετικά σκυλιά, μια μεγάλη αγέλη σκύλων έχει εκπαιδευτεί για να κυνηγάει μία αλεπού ή ένα ελάφι ή ένα λαγό. Κι αν το πιάσουν, αυτό το ζώο γίνεται κομμάτια από την αγέλη των κυνηγόσκυλων. Οι ακτιβιστές το αποτρέπουν αυτό μπαίνοντας ανάμεσα στα σκυλιά και το ζώο που αυτά κυνηγάνε και χρησιμοποιούν κόρνες και φωνάζουν ώστε να αποσπάσουν τα σκυλιά και να αποτρέψουν το θάνατο των ζώων. Πριν από 4-5 χρόνια αυτό το αποκαλούμενο σπορ έγινε παράνομο από την κυβέρνηση του Η.Β. άρα επίσημα αυτό είναι πλέον παράνομο, μετά από εκστρατείες πολλών ετών. Παρόλα αυτά, πολλοί κυνηγοί αγνοούν αυτόν το νόμο και συνεχίζουν να κυνηγούν. Κι έτσι οι σαμποτέρ κυνηγιού είναι ακόμα εκεί έξω προσπαθώντας να το σταματήσουν ακόμη κι αν υποτίθεται ότι το κυνήγι είναι παράνομο. Η αστυνομία δεν εφαρμόζει το νόμο κι οι σαμποτέρ κυνηγιού είναι τώρα έξω προσπαθώντας να εφαρμόσουν ένα νόμο που κατέστησε αυτό το αποκαλούμενο σπορ παράνομο.
Έχει απαγορευτεί δηλαδή ολοκληρωτικά το κυνήγι; Και γιατί κυνηγάνε ειδικά αλεπούδες;
B.McN.: Διότι οι αλεπούδες είναι καλό θήραμα για κυνήγι, μπορούν να ξεφεύγουν για πολλή ώρα, γίνονται καλό σπορ για τους κυνηγούς. Αυτή είναι η αλήθεια, γι’ αυτό κυνηγιούνται. Αλλά δεν είναι μόνο οι αλεπούδες, οποιοδήποτε άγριο ζώο που μπορεί να τρέξει πολύ γρήγορα είναι καλό για σπορ. Αυτό που θέλουν οι έφιπποι κυνηγοί είναι μία καλή κούρσα.
Δηλαδή είναι μόνο ένα σπορ;
B.McN.: Ναι, βασικά είναι ένα σπορ. Αλλά πρόσφατα λόγω της αντίθεσης του κόσμου κάποιοι κυνηγοί ισχυρίζονται ότι προσπαθούν να ελέγξουν τις αλεπούδες διότι οι πληθυσμοί τους χρειάζονται έλεγχο. Αλλά αυτό είναι προφανώς ψέμα, απλά το επινόησαν λόγω της αντίθεσης στο σπορ.
Steve θα ήθελες να πεις μερικά πράγματα για την περιβαλλοντική καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού;
S.B.: Αυτή η περιβαλλοντική καταστροφή που προκάλεσε η BP είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ, συνεπώς όποιος από εμάς είναι καταναλωτής στις ΗΠΑ είναι υπεύθυνος γι’ αυτό. Συμβουλεύω όποιον δεν το έχει κάνει ήδη, να ψάξει στο internet και να βρει εικόνες με χιλιάδες πουλιά καλυμμένα με πετρέλαιο ή νεκρά. Μια τεράστια γενοκτονία συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η οικονομία των ορυκτών καυσίμων που στηρίζεται στο πετρέλαιο είναι εντελώς πρωτόγονη και δεν έχει θέση στον 21ο αιώνα. Αυτό δείχνει άλλωστε και η καταστροφική επίδραση της βιομηχανοποίησης και του καταναλωτισμού πάνω στην άγρια ζωή. Αυτά που λέει ο Obama ενάντια στη BP είναι εντελώς ασήμαντα, διότι ο Obama ακόμη και σε αντίθεση με τον Bush, κατάφερε να εγκρίνει τη θαλάσσια εξαγωγή πετρελαίου. Ο Obama εμβάθυνε τις σχέσεις πολέμου με το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Δεν είναι παρά μια μαριονέτα των νεοφιλελεύθερων και του εταιρικού κεφαλαίου. Ελπίζω κάποια στιγμή ο κόσμος να καταλάβει την ψευδαίσθηση του φιλελευθερισμού, του νεοφιλελευθερισμού και του δημοκρατικού κόμματος ως τίποτε περισσότερο από εταιρικές πόρνες.
Brendan θες να μας πεις κάτι για αυτή την οικολογική καταστροφή;
B.McN.: Ξέρω μόνο ό,τι βλέπω στην τηλεόραση. Βρήκα ενδιαφέρον ωστόσο το γεγονός ότι ξαφνικά αποφάσισαν να αναφέρονται στη BP ως βρετανική επειδή γράφεται ως Βρετανικό Πετρέλαιο (British Petroleum). Όμως οι περισσότεροι επενδυτές είναι από τις ΗΠΑ. Νομίζω ότι τα περισσότερα κέρδη πηγαίνουν στις ΗΠΑ και τα περισσότερα στελέχη είναι επίσης Αμερικάνοι. Βασικά όλες αυτές οι εταιρείες είναι ουσιαστικά διεθνείς. Μου άρεσε η άποψη του Steve πάνω στο θέμα, αλλά μπορώ μόνο να πω προσωπικά πόσο φρικτή είναι αυτή η κατάσταση κι από ό,τι αντιλαμβάνομαι ήταν εντελώς προβλέψιμη.
S.B.: Να προσθέσω μόνο σε αυτό που είπε ο Brendan, ότι αυτή η καταστροφή ήταν προβλέψιμη… Το κεφάλαιο, οι επιστήμονες και η τεχνολογία δεν μπορούν να ελέγξουν τη φύση. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να χτίσουν ένα φράγμα και να ελέγξουν την ροή του ποταμού και το τοπικό οικοσύστημα, έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να περνάνε σωλήνες με πετρέλαιο μέσα από τη θάλασσα και να τους κρατάνε σφραγισμένους, αλλά όμως δεν μπορούν να ελέγξουν τα πιο βασικά πράγματα.. Πως να πιστέψουμε ότι μπορούν να ελέγξουν την γενετική μηχανική; Οι επιστήμονες κυριολεκτικά, επαναπρογραμματίζουν τη ζωή, παράγουν συνθετικούς οργανισμούς, τροποποιούν γενετικά υβριδικά είδη και κλωνοποιούν τα πιο αποδοτικά ζώα για ανθρώπινη χρήση. Η ελληνική λέξη για αυτές τις πράξεις ήταν η “ύβρις”. Κι αυτό είναι ύβρις στην πιο ακραία μορφή. Και επειδή είναι επικερδής συντελείται παγκόσμια, γι’ αυτό οι καταστροφές που πρόκειται να συμβούν ούτε οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν θα μπορούσαν να τις σκεφτούν.
Έχουν υπάρξει κάποια τραγικά περιστατικά στις ΗΠΑ εξαιτίας της γενετικής μηχανικής όσον αφορά τα φυτά, τα ζώα ή τις ανθρώπινες κοινωνίες;
S.B.: Έχουμε ένα φαινόμενο που ονομάζεται γενετική μόλυνση, η οποία αποβαίνει μοιραία στο να μπορεί κάποιος να ελέγχει τις καλλιέργειες. Οπότε έχουμε το εξής φαινόμενο, γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες να επιμολύνουν καλλιέργειες βιολογικής γεωργίας, κι ας είναι μίλια μακρυά. Η Monsanto είναι υπεύθυνη για αυτή την επανάσταση. Όταν μιλάμε για ιδιωτικοποίηση, πρέπει να καταλάβουμε ότι ακόμα και οι σπόροι της ζωής έχουν γίνει ιδιοκτησία κάποιων. Οι σπόροι δεν ανήκουν πλέον στους αγρότες, αλλά στη Monsanto, επειδή είναι μεταλλαγμένοι και πατενταρισμένοι. Αυτό είναι κυριολεκτικά ο έλεγχος των σπόρων της ζωής από γιγαντιαίες, πολυεθνικές εταιρείες. Ένα τεράστιο πείραμα διενεργείται πάνω στο ανθρώπινο είδος αυτή τη στιγμή. Στις ΗΠΑ περίπου το 65% των τροφίμων είναι γενετικά τροποποιημένα. Κάνουν πειράματα σε ζώα, τα οποία είναι παντελώς άχρηστα λόγω των δυσαναλογιών που υπάρχουν ανάμεσα σε ζώα και άνθρωπο. Παρόλα αυτά, τα ζώα αρρωσταίνουν και οι έρευνες καταστέλλονται. Οπότε οι άνθρωποι τρώνε οτιδήποτε εκτός από φυσικό φαγητό, και γίνονται ανθρώπινα πειραματόζωα από τη Monsanto και άλλες γιγαντιαίες εταιρείες. Ο Jeremy Rifkin, το αποκάλεσε αυτό δεύτερη γέννεση. Ξανασχεδιάζουμε τη ζωή, και πραγματικά δεν έχει μείνει τίποτα “φυσικό”, τίποτα άγριο στον πλανήτη. Όλα έχουν τροποποιηθεί από το επιστημονικό κεφάλαιο.
Έχουν γίνει κάποια σαμποτάζ κατά της Monsanto στις ΗΠΑ;
S.B.: Όχι, οι περισσότερες δράσεις σε αυτόν τον τομέα γίνονται στην Ευρώπη. Στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει περισσότερος προβληματισμός σε ότι αφορά την τροφή και τον έλεγχο της τροφής από εταιρείες. Όπως και σε άλλα ζητήματα, οι Αμερικάνοι είναι αφελείς, εφησυχασμένοι και εμπιστεύονται την κυβέρνησή τους.
Brendan, θες να μας πεις μερικά πράγματα για τους φυλακισμένους του ALF και για την προσωπική σου εμπειρία από την φυλακή;
B.McN.: Στο παρελθόν, στα 35 χρόνια περίπου που το ALF είναι ενεργό στο ΗΒ, έχουν υπάρξει περίπου 400-500 άνθρωποι που έχουν πάει φυλακή, προσπαθώντας να σταματήσουν την κακοποίηση των ζώων. Στην παρούσα φάση υπάρχουν περίπου 13-14 φυλακισμένοι ακτιβιστές στο Η.Β. Εκτίουν ποινές φυλάκισης από 18 μήνες ως 11 χρόνια. Και υπάρχουν κάποιες επερχόμενες δίκες όπου οι ακτιβιστές είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα βρεθούν στη φυλακή. Οπότε ισχύει αυτό που ανέφερα και πιο πριν, ότι κάθε φορά που στέλνουν κόσμο στην φυλακή, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα διότι άλλοι άνθρωποι θα πάρουν την θέση τους, γιατί πρόκειται για μια ιδέα και δεν έχει να κάνει με άτομα. Σε προσωπικό επίπεδο έχω βρεθεί στη φυλακή αρκετές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Πρώτη φορά βρέθηκα στην φυλακή το 1982 για 3 μήνες επειδή απελευθέρωσα κουνέλια από ένα εργαστήριο πειραμάτων. Τη μεγαλύτερη ποινή την έλαβα το 1987, όταν καταδικάστηκα σε 4 χρόνια για συνωμοσία σε υλικές φθορές, στα πλαίσια της μαζικής καταστολής του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων, όπου προσπάθησαν να δικάσουν τις “ηγετικές φυσιογνωμίες” του κινήματος. Ο υποτιθέμενος αρχηγός του ALF έφαγε 10 χρόνια. Μέχρι τότε ήταν η μεγαλύτερη ποινή που είχε δοθεί σε κάποιον ακτιβιστή για τα Δικαιώματα των Ζώων. Μερικά χρόνια αργότερα ένας άλλος ακτιβιστής ο Barry Horne, έφαγε ποινή κάθειρξης 18 χρόνια για συνωμοσία σε διάπραξη εμπρησμού. Όσο ήταν στην φυλακή έκανε απεργία πείνας, απαιτώντας από τη κυβέρνηση να σταματήσει τα πειράματα σε ζώα. Έπειτα από 3 απεργίες πείνας ο Barry ποτέ δεν επανήλθε και πέθανε μέσα στην φυλακή το 2001. Αλλά κάθε φορά που αυτό συμβαίνει, κάθε φορά που κάποιος πάει φυλακή, άλλοι ακτιβιστές παίρνουν τη θέση τους και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αυτό θα σταματήσει. Άρα η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει αλλιώς το ζήτημα, ώστε να υπάρξει ανατροπή των καταστάσεων και να γίνει πιο συμπονετική και να δει ότι τα Δικαιώματα των Ζώων είναι το μέλλον.
Υπάρχει αλληλεγγύη από τους αριστερούς, τους αναρχικούς κλπ προς τους φυλακισμένους του ALF στο Ηνωμένο Βασίλειο;
B.McN.: Μέσα στο κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων υπάρχει ένας αξιοσημείωτος αριθμός ατόμων που στηρίζουν τους φυλακισμένους και ένα καλό δίκτυο υποστήριξης φυλακισμένων. Έχουμε τρεις ξεχωριστές ομάδες που υποστηρίζουν τους φυλακισμένους με διάφορους τρόπους και φροντίζουν να δημοσιοποιείται πάντα η φυλάκισή τους. Φροντίζουμε να έχουν ό,τι χρειάζονται στην φυλακή και επίσης βεβαιωνόμαστε ότι τους παρέχεται βίγκαν διατροφή στη φυλακή, κάτι πολύ σημαντικό.
Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή έχουμε πολλούς πολιτικούς κρατούμενους και θα ήθελα να μας πεις πόσο σημαντική είναι αυτή η αλληλεγγύη απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους;
B.McN.: Όταν φυλακίζεσαι για τα πιστεύω σου, το σημαντικότερο είναι η επαφή με τους συντρόφους σου και με τον έξω κόσμο. Έτσι λέω στους ανθρώπους που εμπλέκονται στους κοινωνικούς αγώνες, το σημαντικότερο που μπορείς να κάνεις ως κίνημα, είναι να προστατεύεις και να υποστηρίζεις τους φυλακισμένους. Και ο καλύτερος τρόπος για να τους υποστηρίζεις είναι να τους γράφεις γράμματα και κάρτες υποστήριξης. Δεν χρειάζεται να γράψει κανείς ένα μεγάλο γράμμα. Καμιά φορά οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι μεγάλο να γράψουν, οπότε δεν γράφουν καθόλου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να στείλεις μια κάρτα με ένα μήνυμα δυο γραμμών για να δείξεις στους φυλακισμένους ότι δεν είναι ξεχασμένοι. Όταν λαμβάνεις ένα γράμμα στην φυλακή κάνει μεγάλη διαφορά και μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα. Έτσι το σημαντικότερο είναι να φροντίσεις τους φυλακισμένους να μην νιώσουν ξεχασμένοι. Για τους φυλακισμένους τους ίδιους το σημαντικότερο που πρέπει να θυμούνται και να σκέφτονται είναι πως ό,τι και αν τους έχει συμβεί, στα χρόνια που θα έρθουν θα κοιτάνε τον εαυτό τους και θα ξέρουν ότι έπραξαν κάτι για να αλλάξουν την κοινωνία. Και θα πρέπει να νιώθουν αλληλεγγύη από το υπόλοιπο κίνημα και να μην απογοητεύονται και να θυμόνται ότι τελικά αυτοί ήταν που αντιστάθηκαν και θα είναι περήφανοι γι’ αυτό στα χρόνια που θα έρθουν.
Brendan καθώς έχεις συλληφθεί πολλές φορές για απελευθέρωση ζώων, θέλεις να μας διηγηθείς μια ιστορία σύλληψης; Τι πήγε λάθος και σε έπιασαν;
B.McN.: Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές, και επειδή οι άνθρωποι μαθαίνουν από τα λάθη τους, είναι καλό να μιλάς για τα λάθη σου. Την πρώτη φορά που με συνέλαβαν ήμουν πολύ νέος, και κάναμε διάρρηξη σε ένα εργαστήριο πειραμάτων σε ζώα, κάναμε αρκετή ζημιά σε όλο τον εξοπλισμό εκεί και φύγαμε παίρνοντας αρκετά κουνέλια σε καταφύγιο ζώων. Αλλά δεν είχαμε καταλάβει ότι κάποιος είχε καλέσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκεί, κι έτσι όταν βγήκαμε μας περίμεναν οι κάμερες της τηλεόρασης απ’ έξω. Παρόλο που πήραμε τα ζώα μαζί μας και τα διασώσαμε, όταν είδαμε τις ειδήσεις εκείνο το βράδυ, είδαμε τους εαυτούς μας στην τηλεόραση. Δεν είχαμε καλυφθεί αποτελεσματικά κι έτσι δεν πήρε πολύ στην αστυνομία να μας αναγνωρίσει και να μας συλλάβει. Αυτή ήταν η πρώτη μας φορά και μάθαμε από αυτό το λάθος και γίναμε καλύτεροι σε αυτό που κάναμε. Μια άλλη ιστορία είναι εκείνη στην οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν καταπέλτες για να σπάσουν τζάμια από κινούμενα αυτοκίνητα και η πέτρα εξοστρακίστηκε προς τα πίσω και έσπασε το παράθυρο του αυτοκινήτου, και οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούσαν να φύγουν χωρίς παρμπρίζ και με τον συναγερμό να βαράει.
Θέλεις να μας πεις μία ακόμα, τρίτη ιστορία;
B.McN.: Δεν μπορώ να πω για τις φορές που δε με έχουν πιάσει, αλλά μπορώ να πω για ιστορίες που έχω ακούσει. Θα το σκεφτώ και θα σας πω στη συνέχεια.
Steve, θα μας πεις μερικά πράγματα για την ανάγκη πολιτικών συμμαχιών ανάμεσα στο ριζοσπαστικό κίνημα και το κίνημα της Απελευθέρωση των Ζώων;
S.B.: Θα ήθελα να πω πρώτα στα αδέρφια μου που είναι εδώ στην Αθήνα, παλεύοντας στους δρόμους με πέτρες, σφαίρες και τούβλα, ότι εμπνεόμαστε από εσάς στις ΗΠΑ. Οι δράσεις σας δεν περνάνε απαρατήρητες και η έμπνευση που μας δίνετε παίρνει μια συμπαγή μορφή. Και σας ζητάω να αναγνωρίσετε ότι υπάρχει ένα νέο κίνημα στον πλανήτη και είναι πολύ νέο εδώ στην Αθήνα, το κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων και το βίγκαν κίνημα, και σας ζητώ να μην επαναλάβετε τα λάθη του παρελθόντος, τα λάθη της αριστεράς. Και με την έννοια αριστερά εννοώ κάθε προοδευτικό, αντικαπιταλιστικό, κοινωνικό, επαναστατικό κίνημα. Με τον χαρακτηρισμό αριστερούς εννοώ μαρξιστές, λενινιστές, τροτσκιστές, αναρχικούς, αντιρατσιστές, αντισεξιστές κλπ. Είμαι αριστερός, βρίσκομαι 30 χρόνια στο χώρο, οπότε νιώθω ότι μπορώ να πω αυτά που θα πω. Η αριστερά πάσχει από ένα μεγάλο πρόβλημα, μία μαζική πλάνη, τον σπισισμό. Η αριστερά πρέπει να αντιμετωπίσει το σπισισμό που τη διακατέχει. Πρέπει να σταματήσει να ξεφτιλίζει το κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων και τους βίγκανς. Καταλαβαίνω ωστόσο γιατί η αριστερά το κάνει αυτό. Λόγω των προβλημάτων εντός του ίδιου του κινήματος της Απελευθέρωσης των Ζώων και του βιγκανισμού. Συνήθως είναι πολύ μονοθεματικά. Συχνά είναι μη-πολιτικοποιημένα. Συχνά είναι ελιτίστικα και ταξιστικά. Τα προβλήματα όμως στα κινήματα των αριστερών και της απελευθέρωσης των ζώων μπορούν να διορθωθούν. Μόνο με ένα τρόπο. Με διάλογο μεταξύ τους. Με αλληλεγγύη μεταξύ τους. Η αριστερά χρειάζεται το κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων, γιατί μια επανάσταση που απελευθερώνει μόνο ένα είδος δεν είναι επανάσταση σε καμία περίπτωση. Γιατί χωρίς την ηθική της απελευθέρωσης των ζώων, η αριστερά δεν είναι τίποτα παραπάνω από σταλινισμός απέναντι στα ζώα. Και το κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων χρειάζεται την αριστερά, γιατί το κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων δεν είναι δεξιό κίνημα. Όποιος φασίστας προσπαθήσει να διεισδύσει ή να το καπηλευτεί μπορεί να πάει να γαμηθεί. Η Απελευθέρωση των Ζώων έχει θεμελιωθεί στις καλύτερες αξίες του αρχαιοελληνικού δυτικού ανθρωπισμού. Τις καλύτερες αξίες που έχουν υπάρξει στα τελευταία 200 χρόνια δημοκρατικών αγώνων. Δικαιώματα, δημοκρατία και παγκόσμια αδελφότητα και αλληλεγγύη. Το αριστερό κίνημα είναι πολύ δυνατό. Δεν είναι επαναστατικό αλλά δεν είναι ασήμαντο. Επιτίθεται στον εταιρικό καπιταλισμό με πολύ δυνατούς τρόπους. Στην Αγγλία, αυτό που έχει κάνει η αριστερά ενάντια στις γιγαντιαίες φαρμακοβιομηχανίες είναι καταπληκτικό. Και οι νίκες του κινήματος της Απελευθέρωσης των Ζώων στην Αγγλία είναι ιστορικές. Αλλά αυτό το κίνημα δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνο του. Χρειάζεται να αγκαλιάσει όλα τα άλλα κοινωνικά κινήματα. Στις ΗΠΑ το βίγκαν κίνημα είναι λιγότερο από 1%. Είναι ένα αξιολύπητα μικρό κίνημα. Δεν πάει πουθενά πέρα από το μπακάλικο για καινούρια προϊόντα. Επομένως βλέπουμε ότι αυτά τα δυο κινήματα πρέπει να έρθουν σε επαφή. Κινήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιρατσιστικά και οικολογικά κινήματα. Πρέπει να έρθουν σε συνασπισμό με την Απελευθέρωση των Ζώων. Και δεν θα δώσουμε περιθώριο σε κανέναν. Πολεμάμε μαζί, παλεύουμε ίσα, παλεύουμε τον ίδιο εχθρό. Ο εχθρός δεν είναι η τάξη, δεν είναι ο ρατσισμός, δεν είναι ο σεξισμός, δεν είναι καν ο σπισισμός, ο εχθρός είναι η ιεραρχία. Το πολεμάμε ενωμένοι ή δεν το πολεμάμε καθόλου. Μιλάμε για ολική απελευθέρωση των ζώων ανθρώπινων και μη και της γης, ή ας μην μιλήσουμε καθόλου. Και δε θα παλέψω και δε θα πεθάνω για τίποτα λιγότερο από την ολική επανάσταση.
B.McN.: Θα ήθελα να πω, τις 3 μέρες που είμαι στην Αθήνα έχουμε γνωρίσει όλους τους βίγκαν ακτιβιστές για την Απελευθέρωση των Ζώων και νιώθω πολύ εμπνευσμένος και θέλω να ενημερώσω όποιον ενδιαφέρεται να εμπλακεί σε αυτό, ότι έχουν συναντήσεις κάθε Παρασκευή βράδυ (Vegan Καφενείο), όπου μπορεί κανείς να πάει και να γνωρίσει τους ακτιβιστές, να δοκιμάσει βίγκαν φαγητό, να ενημερωθεί για τις δράσεις που γίνονται και να αναμειχθεί. Οπότε αν ανήκει κάποιος σε αριστερά κινήματα και θέλει να μάθει παραπάνω πράγματα μπορεί να πάει.
Πως σας φάνηκε το διήμερο που έλαβε χώρα με τις προβολές, τις ομιλίες και την πορεία;
S.B.: Νομίζω πως είναι πολύ εμπνευστικό αυτό που συμβαίνει αλλά χρειάζονται πολύ περισσότερα. 10.000 άτομα στο δρόμο εναντίον της αστυνομίας και πρέπει να συμπεριλάβουν την Απελευθέρωση των Ζώων στον αγώνα τους. Χρειαζόμαστε τους απελευθερωτές των ζώων να πολεμήσουν για κάθε άλλο αγώνα των ανθρώπων και της γης. Ενωνόμαστε κάτω από ένα κοινό σύνθημα, ένας αγώνας, μια μάχη, ας μην εθελοτυφλούμε ότι μπορούμε να έχουμε μια ελεύθερη κοινωνία με καπιταλισμό. Υπήρχε ένα παρόμοιο κίνημα στις ΗΠΑ το 1960. Ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθούσε. Όλος ο κόσμος παρακολουθεί την Αθήνα. Είμαστε περήφανοι για σας. Μας εμπνέετε. Και τώρα δείξτε μας και άλλα.
B.McN.: Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ακτιβιστές που πήραν μέρος αυτές τις μέρες σε όλα αυτά, νιώθω σίγουρος ότι μπορούν μόνο να εξελιχθούν από αυτό το σημείο και να γίνουν κινητήρια δύναμη αλλαγής και να δικτυωθούν με άλλους ακτιβιστές ώστε να καταφέρουν να φέρουν μια κοινωνική αλλαγή. Είμαι σίγουρος πως τα άτομα που έχω γνωρίσει τις τελευταίες μέρες, με το πάθος και τις δράσεις τους θα αλλάξουν την κοινωνία προς το καλύτερο.
S.B.: Θέλω να πω στον κόσμο στην Αθήνα, η αστυνομία θα έρθει, τους έχουμε καλέσει, όταν έρθει η καταστολή εμείς τη ζητήσαμε. Αυτός είναι ένας πόλεμος και δε θα τον κερδίσουμε χωρίς να παλέψουμε, οπότε όταν η μάχη ξεκινήσει ετοιμαστείτε να πολεμήσετε και μην τρέξετε να κρυφτείτε, μην φοβηθείτε.