To Μέτωπο της Απελευθέρωσης των Ζώων (Animal Liberation Front) είναι ένα ανοιχτό σύνολο από ανθρώπους, συνήθως άγνωστους μεταξύ τους, που διεξάγει ενέργειες άμεσης δράσης ενάντια στην κακοποίηση των ζώων, υπό την μορφή διάσωσης ζώων που υποφέρουν και πρόκλησης οικονομικών ζημιών σε όσους εκμεταλλεύονται ζώα, κυρίως μέσα από βανδαλισμούς και καταστροφή ιδιοκτησίας.
Ο βραχυπρόθεσμος στόχος του ALF είναι να διασώσει όσο περισσότερα ζώα γίνεται και να διακόψει άμεσα κάθε κακοποίηση ζώου. Ο μακροπρόθεσμος στόχος του είναι το τέλος κάθε ζωικής κακοποίησης, οδηγώντας τις εταιρίες που επωφελούνται από αυτό σε χρεοκοπία. Πρόκειται για μια μη-βίαιη εκστρατεία, όπου οι ακτιβιστές παίρνουν κάθε προφύλαξη προκειμένου να μη πληγωθεί κανένα ζώο (ανθρώπινο ή όχι). Μιας και οι ενέργειες του ALF είναι ενάντια στους νόμους, οι ακτιβιστές εργάζονται ανώνυμα, είτε σε μικρές ομάδες ή ατομικά, και δεν υπάρχει καμία κεντρική οργάνωση ή συντονισμός.
Το Μέτωπο της Απελευθέρωσης των Ζώων αποτελείται από μικρούς αυτόνομους πυρήνες ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Κάθε ομάδα φυτοφάγων ή/και βίγκαν ανθρώπων που δρουν σύμφωνα με τις αρχές αυτές έχουν το δικαίωμα να θεωρούνται μέρος του ALF:
1. Απελευθέρωση ζώων από μέρη όπου κακοποιούνται π.χ. εργαστήρια, βιομηχανικές φάρμες, φάρμες γούνας, και τα μεταφέρουμε κάπου που να είναι ασφαλή και κοντά στο φυσικό τρόπο ζωής τους, μακριά από την κακομεταχείριση.
2. Πρόκληση οικονομικών ζημιών σε όσους επωφελούνται από την κακοποίηση και την εκμετάλλευση των ζώων.
3. Αποκάλυψη της φρίκης και των ακροτήτων που διαπράττονται σε βάρος των ζώων, πίσω από κλειδωμένες πόρτες, μέσα από μη βίαιες ενέργειες άμεσης δράσης και απελευθέρωσης.
4. Παίρνουμε κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε να μην πληγωθεί κανένα ζώο, ανθρώπινο ή μη.
Φιλοσοφία του κινήματος της απελευθέρωσης των ζώων
Το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων είναι ένα δίκτυο από αυτόνομους πυρήνες ανθρώπων που εσκεμμένα παραβιάζουν τον νόμο για να ελευθερώσουν ζώα από την αιχμαλωσία και τη φρίκη της εκμετάλλευσης. Καθώς οι ακτιβιστές ενός πυρήνα δεν γνωρίζουν αυτούς ενός άλλου, η μη-ιεραρχική δομή και η ανωνυμία εμποδίζει τις αρχές από το να διαλύσουν την οργάνωση. Οι ακτιβιστές της απελευθέρωσης των ζώων εισβάλλουν σε κτίρια, φάρμες, εργαστήρια, με σκοπό να αφήσουν ελεύθερα ή να διασώσουν ζώα. Επίσης προβαίνουν σε καταστροφές ιδιοκτησίας ώστε να παρεμποδίσουν την περαιτέρω εκμετάλλευση ζώων, αλλά και για να προκαλέσουν οικονομική ζημιά στις εταιρίες εκμετάλλευσης. Οι δράσεις τους έχουν χτυπήσει πολλά εργαστήρια, κάποια από αυτά έχουν κλείσει για πάντα, ενώ έχουν εμποδίσει κάποια άλλα να εδραιωθούν από φόβο μιας επαπειλούμενης επίθεσης.
Με την ανάπτυξη του κινήματος απελευθέρωσης ζώων, εμπνεύστηκαν και δημιουργήθηκαν πολυάριθμες άλλες απόπειρες άμεσης δράσης και απελευθέρωσης ζώων. Αυτές κυμαίνονται από ομάδες όπως η Justice Department και η Animal Rights Militia, που αντίθετα με το ALF υπερασπίζονται και χρησιμοποιούν βίαιες τακτικές (όπως η αποστολή δεμάτων-βομβών με το ταχυδρομείο) μέχρι τις Compassion Over Killing και Mercy For Animals που εισβάλλουν σε φάρμες παραγωγής απελευθερώνοντας ζώα, αλλά αποκηρύσσουν τακτικές καταστροφής περιουσίας.
Οι άνδρες και οι γυναίκες του κινήματος της απελευθέρωσης των ζώων έχουν παρομοιαστεί με τους «Μαχητές της Ελευθερίας» που απελευθέρωναν αιχμαλώτους στην ναζιστική Γερμανία και κατέστρεφαν εξοπλισμούς, αλλά και με το κίνημα ενάντια στο Απαρτχάιντ του Nelson Mandela. Αν θεωρήσουμε μαζί με τους απελευθερωτές των ζώων ότι τα ζώα έχουν κάποια βασικά δικαιώματα, θα συμφωνήσουμε μαζί τους ότι οι επιστήμονες ή οι εταιρίες δε μπορούν να έχουν κάποια ζώα σαν ιδιοκτησία τους. Με απλά λόγια, τα ζώα έχουν δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία και στην επιδίωξη της ευτυχίας, σε αντίφαση με τη κατάσταση στην οποία βρίσκονται (συχνά κυριολεκτικά) αιχμάλωτα. Ακόμη κι αν η ιατρική «έρευνα» πάνω στα ζώα εξυπηρετεί τους ανθρώπους -και υπάρχουν ουσιαστικές αποδείξεις ότι δεν τους εξυπηρετεί καθόλου- αυτό δεν εγγυάται ότι πρέπει να γίνονται, (όπως δεν πρέπει να γίνονται και οι έρευνες πάνω σε μη σύμφωνους ανθρώπους) για το καλό των ζώων. Το μόνο εχέγγυο του προνομίου των ανθρώπινων επί των ζωικών συμφερόντων είναι μια προκατάληψη, μια ηθική κατασκευή εξίσου δολοφονική με το ρατσισμό ή το σεξισμό: ο σπισισμός.
Μικρή ιστορική αναδρομή του κινήματος της απελευθέρωσης των ζώων
Το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων, αντλεί τις πηγές του στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν και γίνεται ευρύτερα γνωστό μέσα από κινητοποιήσεις ενάντια στη ζωοτομία. Ήδη από τον 19ο αιώνα, το νόμιμο κίνημα συμβάδιζε με το παράνομο, κι έτσι αφενός υπήρχαν πρωτοβουλίες που πίεζαν για νομοθετικά μέτρα εναντίον όσων κακομεταχειρίζονται ζώα, ενώ παράλληλα δρούσαν ομάδες όπως η Band of Mercy (δημιουργήθηκε το 1824) που σαμποτάριζαν το κυνήγι της αλεπούς, το αγαπημένο και βάρβαρο «σπορ» της αγγλικής πλουτοκρατίας. Στα 1965 σημειώθηκε μια αναβίωση αυτής της πρακτικής με την ίδρυση του Hunt Saboteurs Association.
Το 1972 οι Ronnie Lee και Cliff Goodman ίδρυσαν μια νέα ομάδα που πήρε το όνομα της παλιάς Band of Mercy, ωστόσο ακολούθησε πιο επιθετικές πρακτικές, όπως επιθέσεις στα αμάξια των κυνηγών κλπ. Το 1975 ο Ronnie Lee δημιουγεί το καταστατικό του Animal Liberation Front. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι πολυάριθμοι αγώνες ενάντια στα πειράματα σε ζώα στην Αγγλία, γονιμοποίησαν ένα δεύτερο κύμα άμεσης δράσης. Στους αγώνες αυτούς, που συχνά ήταν επιτυχημένοι, μεγάλο ρόλο έπαιξε από τα τέλη του 1990 η SHAC, που δημιουργήθηκε με σκοπό να κλείσει την εταιρία με τα μεγαλύτερα εργαστήρια βασανισμού ζώων: τη Huntingdon Life Sciences (HLS). Εντωμεταξύ το ALF μετανάστευσε στις ΗΠΑ στις αρχές του 1980 και γινόταν πλέον ένα διεθνές κίνημα, με δράσεις σε δεκάδες χώρες. Πίσω στη Βρετανία, το κίνημα απελευθέρωσης των ζώων έχει πια δυναμώσει αρκετά ώστε να θέτει σε κίνδυνο την άλλοτε κραταιά βιομηχανία φαρμακευτικών ειδών, πειραμάτων και πλέον αποτελεί μια σοβαρή οικονομική απειλή. Ως απάντηση στην αύξουσα δύναμή του, οι τοπικές αρχές, η βρετανική αστυνομία και το FBI λαμβάνουν ολοένα και πιο αυστηρά μέτρα εναντίον του. Οι ποινές που λαμβάνουν οι συλληφθέντες τέτοιων δράσων είναι πλέον χαρακτηριστικός.
Από τα πιο κομβικά και συνάμα τραγικά σημεία της πρόσφατης ιστορίας του ALF ήταν ο θάνατος της Jill Phipps το 1995 και του Barry Horne το 2001.
Τον Γενάρη του 2005 το ΑLF καταχωρήθηκε και επίσημα στις «τρομοκρατικές απειλές κατά των ΗΠΑ» από τον τομέα Εθνικής Ασφάλειας, ενώ ξεχωριστή μνεία έχει γίνει στο ALF και το ELF από ομοσπονδιακούς πράκτορες, ως υπ’ αριθμόν 1 εθνική απειλή. Μετά την Αλ Κάιντα, θεωρείται η μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση. Κάπου εδώ να αναφερθεί πως το ALF μέσα από τις δράσεις του δεν έχει βλάψει ποτέ κάποιον άνθρωπο. Τον Αύγουστο του 2005 με τη σύνταξη μιας «μαύρης λίστας» επικυρώθηκε η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ πάρα πολλών ατόμων λόγω της δημόσιας υπεράσπισης τακτικών απελευθέρωσης ζώων.
V3G4N