Εδώ και κάποια χρόνια οι φασίστες έχουν διεισδύσει στο κίνημα των ΔτΖ στην Ευρώπη με τη χαρακτηριστική έχθρα τους, συχνά [εσφαλμένα] βλέποντας την Απελευθέρωση των Ζώων ως ένα μισανθρωπικό κίνημα στο οποίο μπορούν να απλώσουν το δηλητήριό τους… και για κάποιο λόγο οι φασίστες φαίνεται να ταυτίζονται με τον αγώνα της Απελευθέρωσης των Ζώων, συνήθως με τον ίδιο διεστραμμένο τρόπο που ταυτίζονται με τον μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα, όπως συχνά αποκαλείται ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η μεγάλη πλειοψηφία των υποστηρικτών των ΔτΖ πιστεύει σε μια φιλοσοφία «Ολικής Απελευθέρωσης», που αντιτάσσεται στην κυριαρχία και τη διάκριση οι οποίες βασίζονται σε οποιαδήποτε αυθαίρετη αξία [συμπεριλαμβανομένου του είδους], που είναι η μόνη διαφορά ανάμεσα στη φιλοσοφία του κινήματος της Απελευθέρωσης των Ζώων και στις άλλες αναρχικές φιλοσοφίες (στην ουσία είναι απλά μια προέκταση των αρχών αυτών και όχι ένα απόσπασμα). Τα Δικαιώματα των Ζώων δηλώνουν, με ήθος, ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα έχουν ίση αξία· είτε πρόκειται για χρυσόψαρο είτε για άνθρωπο (οποιασδήποτε φυλής, φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας, ικανοτήτων, κλπ, κλπ, κλπ.). Η φιλοσοφία των ΔτΖ υπαγορεύει ότι όλα τα πλάσματα έχουν το δικαίωμα να ζήσουν και να εκφράσουν τη φύση τους σύμφωνα με τη βιολογία τους και τις ανάγκες τους, χωρίς κάποια αφύσικη παρέμβαση που θα μπορούσε να προκαλέσει περιττά δεινά [φυσικά αυτό επεκτείνεται στα ζωντανά πλάσματα στη «φύση», καθώς επίσης και σε εκείνα που εξουσιάζονται από τον άνθρωπο στις περιοχές μας, και επομένως η φιλοσοφία των ΔτΖ επεκτείνεται φυσιολογικά για να συμπεριλάβει και «Περιβαλλοντικά» ζητήματα επίσης].
Τα ΔτΖ είναι σε άμεση αντίθεση με το φασισμό, όμως κατά ένα διεστραμμένο τρόπο προσελκύει περισσότερους φασίστες απ’ ότι ανοικτά κινήματα που έχουν «Αριστερές» ή «Αναρχικές» βάσεις, αν και αυτό συμβαίνει μόνο λόγω έλλειψης διασύνδεσης από τους υποστηρικτές των ΔτΖ σχετικά με αυτό που η Απελευθέρωση των Ζώων πραγματικά σημαίνει. Οι φασίστες φαίνεται πως έκαναν τις πρώτες εισβολές τους στο κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων μέσω της «Straight Edge» σκηνής της hardcore μουσικής, όπου ο βιγκανισμός [ή τουλάχιστον ο διαιτητικός βιγκανισμός] είναι επίσης κοινός. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία «κοινού εδάφους», καθώς ομάδες για τα ΔτΖ κατέληγαν να κάνουν ενημέρωση στον κόσμο αυτές τις νύχτες (συχνά μη γνωρίζοντας την αληθινή φύση των συγκροτημάτων που παίζουν στις συναυλίες) και οι φασίστες που «διαφωτίζονταν» για τα δεινά των ζώων συνέχιζαν να μεταφέρουν το μήνυμα στους φασιστικούς κύκλους τους. Φυσικά μερικές ομάδες είναι πιο κυνικές, και λιγότερο διορατικές όσον αφορά το που θα αναζητήσουν υποστήριξη, παρ’ όλα αυτά όμως η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι ο φασισμός ούτε ευπρόσδεκτος είναι, ούτε ενθαρρύνεται από τους υποστηρικτές των ΔτΖ.
Παρ’ όλα αυτά, το μήνυμα των ΔτΖ από καιρό έχει κυκλοφορήσει μέσα στους φασιστικούς κύκλους και έχει ριζώσει εδώ και καιρό, με πολλές ακροδεξιές ομάδες να είναι ενεργές στον αγώνα των ΔτΖ σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Στις περισσότερες ομάδες, αυτού του τύπου η ιδεολογία δεν γίνεται αποδεκτή και οι φασίστες που συμμετέχουν απομακρύνονται γρήγορα εξαιτίας των απεχθών απόψεων τους… εν τούτοις, αυτό προκαλεί συχνά προστριβές μεταξύ εκείνων που νοιάζονται περισσότερο για «τα ζώα» απ’ ότι για την «προσωπική πολιτική» και εκείνων που αρνούνται κάθετα να συνεργαστούν με Ναζί. Οι σκληροί υποστηρικτές γενικά προκαλούν αναστάτωση επειδή οι φασίστες απομακρύνονται αλλά αυτό έχει οδηγήσει διάφορες απροκάλυπτες φασιστικές ομάδες να οργανώνονται, κυρίως στη Γερμανία και τη Δανία αλλά και σιγά – σιγά στην Ολλανδία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ανατολική Ευρώπη.
Χωρίς να προκαλεί έκπληξη το γεγονός, αυτές οι φασιστικού πυρήνα ομάδες φαίνεται να στρέφουν τις εκστρατείες τους στα Τσίρκα, [ένας καλός τρόπος για να στοχεύσουν τους «Γύφτους»], στη θρησκευτική σφαγή, [επειδή είναι πολύ πιο σκληρή από τη «φυσιολογική» σφαγή], στην τρομαχτική «Κίνα» [μια κόλαση για τα ζώα και ένα υγρό όνειρο για τους φασίστες!], ή άλλες διαστρεβλωμένες οπτικές γωνίες όπως η διαμαρτυρία ενάντια στο ουγγρικό φουά γκρα στη Γαλλία [πρώτη σε παραγωγή και κατανάλωση πατέ φουά γκρά], επειδή είναι περισσότερο «βάναυσο» από τη γαλλική εκδοχή της «λιχουδιάς» του σάπιου αρρωστημένου συκωτιού …ακόμα αυτές οι ομάδες επεκτείνονται στο πίσω μέρος του χαμηλού επιπέδου ρατσισμού στις κοινωνίες τις οποίες δραστηριοποιούνται, [ευτυχώς η Βρετανία είναι μακριά από τις χείριστες μορφές φασισμού].
Πολλές ευρωπαϊκές ομάδες για τα ΔτΖ βρίσκονται αντιμέτωπες με τη δύσκολη απόφαση εάν θα συνεργαστούν με τις εκστρατείες αυτών των ομάδων, ή εάν θα τους αντιτεθούν ανοιχτά διακινδυνεύοντας το διαχωρισμό του κινήματος στη χώρα σε πολιτικές γραμμές [ο κλασικός τρόπος να δημιουργηθεί ένα παραλυμένο και ατελέσφορο κίνημα διάτρητο λόγω εσωτερικών διαφωνιών]. Δύο καλά παραδείγματα αυτού είναι το Ίδρυμα Bridget Bardot στη Γαλλία, [η Bridget Bardot είναι δηλωμένη ρατσίστρια με πολύ στενούς δεσμούς με το Εθνικό Μέτωπο του Jean Marie le Penn], το οποίο είναι η μεγαλύτερη και πλουσιότερη ομάδα ΔτΖ στη Γαλλία και μια μικρή [ευτυχώς τώρα νεκρή], φασιστική οργάνωση στην Ολλανδία.
Οι Γάλλοι ακτιβιστές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενεργήσουν ομόφωνα με το Ίδρυμα Bridget Bardot, δεν υπάρχει απλά κανένας τρόπος που να μπορούν να τους ανταγωνιστούν εκτός από το να δουλέψουν με αυτούς και να υπενθυμίζουν επανειλημμένα στον καθένα ότι η σχέση μαζί τους είναι απολύτως χειραφετημένη. Ακόμα, αποφεύγουν το Ίδρυμα Bridget Bardot οπουδήποτε είναι δυνατόν αλλά στην πορεία ενάντια στη γούνα της περασμένης εβδομάδας η υποστήριξη του Ιδρύματος Bridget Bardot ήταν ζωτικής σημασίας για τη γαλλική εκστρατεία. Η πορεία διοργανώθηκε ομόφωνα από 30 Συλλόγους, αλλά παρ’ όλα αυτά το Ίδρυμα Bridget Bardot παρείχε την κύρια χρηματοδότηση και η συμμετοχή τους [παρά την αποχώρηση πολλών άλλων Συλλόγων που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία] εξασφάλισε μια συγκέντρωση περισσότερων από 400 ακτιβιστές (οι περισσότεροι από τους οποίους αντιτάσσονται στις χυδαίες απόψεις της Bardot σχετικά με τη φυλή και τη θρησκεία).
Στην Ολλανδία υπήρχε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην αντίσταση στον φασισμό στο κίνημα, κυρίως λόγω της καλής δουλειάς των ακτιβιστών από τα θεμέλια. Πέρυσι μια μικρή ομάδα φασιστών αποφάσισε να οργανώσει μια ομάδα καμπάνιας για να στοχεύσει τα τσίρκα με ζώα, φυσικά τα κίνητρά τους για τη στοχοποίηση των τσίρκων ήταν ρατσιστικά αν και υπάρχει ακόμα αμφιβολία και για το κατά πόσο οι προθέσεις τους προς τα ζώα ήταν επίσης εξ’ ολοκλήρου γνήσιες. Αυτό προκάλεσε πολλές αντιπαραθέσεις στο ολλανδικό κίνημα. Τα τσίρκα με ζώα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στην Ολλανδία και είναι συνήθως βίαια, οπότε γιατί να μην αφήσεις τα καθάρματα να διαχειριστούν τα καθάρματα;
Πολλοί Ολλανδοί υπερασπιστές των ΔτΖ ένιωσαν ότι ήταν σημαντικό να εξεταστεί αυτό το ζήτημα προτού πάρει έκταση, αλλά πώς μπορείς να ξεφτιλίσεις κάποιον που είναι ρατσιστής ενώ διαμαρτύρεται για τα ζώα, χωρίς να δώσεις στους περαστικούς την εντύπωση ότι τους ξεφτιλίζεις επειδή διαμαρτύρονται για τα ζώα ή ότι με κάποιο τρόπο διαμαρτύρεσαι εκ μέρους των βασανιστών των ζώων;
Η απόφαση πάρθηκε, [από μερικούς ακτιβιστές αλλά σε καμία περίπτωση από όλους καθώς πολλοί θα ήθελαν να μην τους αντιπαρατεθούν], έτσι ώστε να οργανωθεί μια αντιπορεία με μια μίξη αντιφασιστικών πλακάτ και πλακάτ για τα ΔτΖ. Η αντιπορεία είχε οργανωθεί πρώτη για να καταλάβει το χώρο και να μην αφήσει τους φασίστες να διαδηλώσουν όταν αυτοί θα έφθαναν, αν και αυτό πήγε «στραβά» όταν οι φασίστες ενώθηκαν ακούσια με την αντιπορεία [σκεπτόμενοι ότι μερικοί υποστηρικτές τους είχαν φτάσει νωρίς] και η όλη σκέψη εξερράγη αμέσως.
Περισσότερο λόγω τύχης παρά κρίσης, η διαδήλωση επηρεάστηκε δραματικά όταν άνθρωποι μαζί με τα παιδιά τους απομακρύνθηκαν από το χάος και οι βλάκες του τσίρκου που έτρεξαν να μπουν στη φασαρία. Τρέμω να φανταστώ τι κατάλαβαν οι περαστικοί από την κατάσταση, αλλά η φασιστική ομάδα μετά από αυτό κατέρρευσε επειδή κάθε προσπάθεια να οργανωθεί μια διαμαρτυρία συναντούσε μια αντιπορεία, η οποία γινόταν την ώρα της άλλης πορείας για τα τσίρκα μόνο, έως ότου οι φασίστες σταμάτησαν να προσπαθούν να οργανώσουν κάτι.
Η τακτική που εφαρμόστηκε στην Ολλανδία απλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί ενάντια στο Ίδρυμα Bridget Bardot στη Γαλλία, παρ’ όλα αυτά η ανάγκη για ένα σαφές και συνεπές μήνυμα σχετικά με αυτό που αντιπροσωπεύουμε πραγματικά πρέπει απεγνωσμένα να δοθεί από το Κίνημα των ΔτΖ. Το ίδιο το γεγονός ότι οι φασίστες αισθάνονται μια έλξη στο σκοπό της Απελευθέρωσης των Ζώων μπορεί να σημαίνει μόνο ότι το μήνυμα που διαβιβάζεται είναι απολύτως λανθασμένο. Το ίδιο γεγονός ότι οι αναρχικοί και οι υπερασπιστές των ΔτΖ φαίνεται να βρίσκονται σε σύγκρουση, ή το γεγονός ότι οι υπερασπιστές των ΔτΖ εκλαμβάνονται ως φασίστες είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί επειγόντως.
Το κίνημα των Δικαιωμάτων των Ζώων έχει μολυνθεί από τόσους πολλούς ψευδοφιλόσοφους και «Ηθικιστές» που το μήνυμα έχει γίνει εντελώς μπερδεμένο. Ο βιγκανισμός είναι μια «lifestyle επιλογή» που όλοι οι «Περιβαλλοντολόγοι» και οι «Αναρχικοί» πρέπει να προσεγγίσουν ως θέμα φυσικά για να περιορίσουν το μέγεθος της περιβαλλοντικής καταστροφής και της εξάρτησης από τη δουλοπρέπεια που δημιουργεί ένας τρόπος ζωής βασισμένος στην εκμετάλλευση των ζώων… εν τούτοις αυτό είναι τόσο παρερμηνευμένο έξω από τους κύκλους των ΔτΖ λόγω της ψυχομωρολογίας τύπου Francione για την «ιδιότητα προσώπου (personhood)», την «ευημερία», την «νεοευημερία», τη «μεταρρύθμιση» και τον «αμπολισιονισμό» η οποία αλλοτριώνει το μέσο άνθρωπο και παρέχει ένα διαταραγμένο μήνυμα λόγω του ότι ο καθένας έχει μια διαφορετική ερμηνεία και μια αμβλεία άρνηση να βασιστεί σε οποιοδήποτε θέμα που μπορεί να ενδιαφέρει άμεσα αυτούς τους ανθρώπους (όπως οι οικολογικοί λόγοι για τον βιγκανισμό)!
Οι υπερασπιστές των ΔτΖ τείνουν να είναι οι πιο προοδευτικοί, προνοητικοί και πολιτικά ενήμεροι ακτιβιστές που έχω συναντήσει, όμως φαίνεται να φέρουν ακόμα κάποιο είδος στίγματος για το γεγονός ότι σχετίζονται με τα «Δικαιώματα των Ζώων». Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι η συνεχής ανάγκη να εκφραστεί το γεγονός ότι τα μη ανθρώπινα ζώα επίσης υποφέρουν σε μια δεδομένη κατάσταση, για παράδειγμα ένα μπλοκ για τα ΔτΖ σε μια αντιπολεμική πορεία διαμαρτυρόμενο για τα δεινά των μη ανθρώπινων ζώων στον πόλεμο. Αυτό ισχύει απολύτως αφού πολλά μη ανθρώπινα ζώα υποφέρουν στον πόλεμο και χωρίς το μπλοκ των ΔτΖ δεν θα γινόταν καμία αναφορά, αλλά οι υπερασπιστές των ΔτΖ έχουν την τάση να ξεχνούν ότι τα ανθρώπινα θύματα του πολέμου είναι ζώα επίσης. Αυτό το είδος ασάφειας για τα αληθινά συναισθήματα των υπερασπιστών των ΔτΖ έχει παρερμηνευτεί συχνά από εξωτερικούς παράγοντες, προσκαλώντας ανεπιθύμητους που έχουν μια διεστραμμένη έλξη [όπως φασίστες] και αποξενώνοντας πιθανούς συμμάχους [αναρχικούς, οικολόγους, κλπ] και ταυτόχρονα επίσης αναπαράγοντας έναν εσωτερικό πολιτισμό των «ζώων» [δηλαδή μη ανθρώπινων ζώων] πρωταρχικά.
Το 2007 μια ομάδα Ελβετών ακτιβιστών για την Απελευθέρωση των Ζώων συνειδητοποίησε την ανάγκη να εκφράσει τις αληθινές αξίες της φιλοσοφίας των ΔτΖ προκειμένου να παρασχεθεί μια πλατφόρμα για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κινήματος των ΔτΖ από την ύπουλη άνοδο του φασισμού. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα έτος συλλογικών συζητήσεων και αποφάσεων σε επίπεδο βάσης – με αποτέλεσμα τη δημιουργία του Animal Liberation Hallmarks. Η ιδέα ήταν ότι εάν μια ομάδα προσυπέγραφε τη βασική χειραφετημένη φιλοσοφία της Απελευθέρωσης των Ζώων, όπως περιγράφεται από το καταστατικό του προγράμματος ALH, θα μπορούσαν συλλογικά να αποφασίσουν να ανεχθούν το Animal Liberation Hallmarks για να αποτρέψουν «ανεπιθύμητους» και να διευκολυνθούν απωθώντας εκείνους που δεν προσυπογράφουν στην αληθινή φιλοσοφία των ΔτΖ.
Οι τρεις αρχές του καταστατικού του ALH είναι:
1) Σαφής απόρριψη κάθε μορφής σπισισμού και εκμετάλλευσης μη ανθρώπινων ζώων, που περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται εκεί, τη χρήση (αναπαραγωγή, φυλάκιση και δολοφονία) για τροφή, ανθρώπινη ψυχαγωγία, πειράματα και ρουχισμό.
2) Σαφής απόρριψη όλων των μορφών κυριαρχίας, εκμετάλλευσης και διάκρισης ενάντια στους ανθρώπους βασισμένες σε αυθαίρετες διακρίσεις όπως το φύλο, η εθνικότητα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις.
3) Αμοιβαία αναγνώριση των διαφόρων μορφών ακτιβισμού και αντίστασης.
Συνεχίζω να μην μπορώ να καταλάβω πώς οι φασίστες έχουν ταυτιστεί με τη φιλοσοφία της Απελευθέρωσης των Ζώων, όπως τόσο περιληπτικά καθορίζεται εδώ, ή γιατί τόσοι πολλοί Αντικαπιταλιστές ακτιβιστές βλέπουν τους υπερασπιστές των ΔτΖ με τόση υποψία και έλλειψη κατανόησης… τη στιγμή που η Big-Pharma είναι μια από τις χειρότερες βιομηχανίες εκεί έξω και οι υπέρμαχοι των ΔτΖ γκρεμίζουν τις πόρτες της μόνοι τους!
Τι θα μπορούσε να επιτευχθεί εάν το Αντικαπιταλιστικό κίνημα έριχνε το βάρος του πίσω από την SHAC αυτή τη στιγμή;;;
Ο Στρατός δοκιμάζει τα χειρότερα είδη χημικών ουσιών και βιολογικών ουσιών στα ζώα, πού είναι οι Αντιμιλιταριστές;;;
Είτε είναι για να σώσουν ζώα, να σφυροκοπήσουν μεγάλες επιχειρήσεις, ή να αποστρατικοποιήσουν τον πλανήτη, οι υπερασπιστές των ΔτΖ πραγματικά πρέπει να απλωθούν σε άλλα κινήματα περισσότερο. Αλλά αυτό απλά δεν πρόκειται να συμβεί από τη στιγμή που υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το φασισμό και τις μονοθεματικές καμπάνιες, (πάνω απ’ όλα χωρίς να νοιάζονται για τους ανθρώπους). Οι υπερασπιστές των ΔτΖ είναι ήδη ενεργοί σε πολλές άλλες καμπάνιες, αλλά το πώς αποτινάζουμε την αρνητική εικόνα και γινόμαστε πιο ανεκτοί σε ομάδες που κάνουν άλλες καμπάνιες, πραγματικά πρέπει να τεθεί ως θέμα συζήτησης.
Μέχρι να είμαστε όλοι ελεύθεροι,
Συνεχίστε να Παλεύετε
Αρχικό άρθρο: Emancipation, Anti-Fascism & Animal Liberation