Καμία ανοχή στη βιομηχανία γούνας

Από την 28η Μάρτη μέχρι την 31η Μάρτη είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί η 2η Διεθνής έκθεση γούνας στην Αθήνα. Αυτή η φιέστα μπορεί να εκληφθεί μόνο ως ένα προκλητικό γεγονός που με περίσσια αλαζονεία εκθειάζει προϊόντα που προέρχονται από ακραία εκμετάλλευση, βασανισμό και θάνατο.

Έμποροι πτωμάτων από όλο τον κόσμο θα έρθουν για να συμμετάσχουν στις αγοραπωλησίες, την προώθηση και διαφήμιση των προϊόντων γούνας. Η 2η Διεθνής έκθεση γούνας δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά εντάσσεται μέσα στη συνολικότερη προσπάθεια που γίνεται από μέρους των γουνέμπορων τα τελευταία δύο χρόνια για την προβολή και εδραίωση της βιομηχανίας τους. Στα πλαίσια αυτά ιδρύσανε τα τελευταία χρόνια τον Σύνδεσμο ελλήνων γουνοποιών. Στόχος τους είναι μέσα από την διαπλοκή με κρατικούς θεσμούς, ιδιωτικούς φορείς και πολιτικούς να καταστήσουν την ελληνική γουνοποιία διεθνώς ανταγωνιστική, πλασάροντας παράλληλα το γουνεμπόριο ως μια διέξοδο από την λεγόμενη οικονομική κρίση. Ως άλλοθι για την εκμετάλλευση και τις μαζικές δολοφονίες ζώων χρησιμοποιούνε την ύπαρξη και το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας. Ήδη η Καστοριανή γούνα αποτελεί το 10% της παγκόσμιας αγοράς αποφέροντας τεράστια οικονομικά κέρδη και συνάλλαγμα πάνω από 400 εκατομμύρια δολάρια στο κύκλωμα του γουνεμπορίου στην Ελλάδα.

Στεκόμαστε ενάντια στη βιομηχανία γούνας επειδή είναι ένας εξουσιαστικός μηχανισμός που απορρέει από ένα καταναλωτικό πρότυπο που αδιαφορεί για τις συνέπειες που αποφέρει σε συναισθανόμενα πλάσματα και γενικότερα στον φυσικό κόσμο. Εκατομμύρια ζώα εξαναγκάζονται να επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες μέσα στα εκτροφεία μέχρι τη θανάτωση τους. Στοιβαγμένα μέσα σε στενά κλουβιά, αποκομμένα από το φυσικό τους περιβάλλον και αποστερούμενα κάθε φυσικής δραστηριότητας, εκτρέφονται και θανατώνονται για ένα και μοναδικό λόγο: την γούνα τους. Πολλές φορές τα ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας προβαίνουν σε αυτοακροτηριασμούς αλλά αναπτύσσουν και ένα σωρό συμπτώματα και ασθένειες λόγω του εγκλεισμού τους και των άσχημων συνθηκών εκτροφής. Ο θάνατος τους δεν επέρχεται μέσα από φυσικά αίτια, αλλά επιβάλλεται την χρονική στιγμή κατά την οποία ικανοποιούνται οι ανάγκες της παραγωγής, συνήθως σε πολύ νεαρή ηλικία.

Οι συνέπειες της βιομηχανίας γούνας στο περιβάλλον είναι πολύ μεγάλης κλίμακας. Κυρίως η εκτεταμένη χρήση χημικών ουσιών για την επεξεργασία του δέρματος, τα απόβλητα, που αποτελούνται κυρίως από τα γδαρμένα κουφάρια, και οι μεγάλες ποσότητες κοπράνων καταλήγουν στα οικοσυστήματα γύρω από τις βιομηχανίες καταστρέφοντας τα. Παρ’ όλες τις καταστροφές που έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα στα οικοσυστήματα οι βιομήχανοι μέσα από τις καμπάνιες τους έχουν το θράσος να υποστηρίζουν ότι η παραγωγή γούνας είναι φιλική προς το περιβάλλον.

Η βιομηχανία γούνας δεν είναι μια διαδικασία ξεκομμένη από το υπόλοιπο σύστημα εκμετάλλευσης και τις εξουσιαστικά διαμορφωμένες κοινωνικές συνθήκες. Ο τρόπος ζωής μας, ο οποίος καθορίζεται με βάση την αλλοτρίωση από τον φυσικό κόσμο είναι απόρροια της εξάρτησης μας από τους μηχανισμούς του κράτους και του βιομηχανικού –τεχνολογικού συστήματος. Οι απαιτήσεις της συνεχώς ανασχηματιζόμενης κυριαρχίας (λόγο των τεχνολογικών και επιστημονικών εξελίξεων και των απαιτήσεων της βιομηχανικής παραγωγής) οδηγούν στη διαμόρφωση πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες για να διευθετηθούν πρέπει να υπάρχει η παρέμβαση του οικονομικού συστήματος με την επιβολή διευρυμένων εμπορευματικών κανόνων.

Η μόδα και τα καταναλωτικά πρότυπα έρχονται ως συνέπεια της επεκτατικής πρακτικής για την διαιώνιση της κυριαρχίας. Η βιομηχανία γούνας που στην πραγματικότητα δολοφονεί για να παράγει άχρηστα προϊόντα για χλιδάτους καταναλωτές είναι ένας κλάδος της παραγωγής που ενσαρκώνει όλη την σκληρότητα του πολιτισμού απέναντι σε καθετί φυσικό και συναισθανόμενο. Παράλληλα ο κλάδος αυτός έρχεται να ενισχύσει και να διαιωνίσει την κυριαρχία αναπτύσσοντας παραγωγικές διαδικασίες που ενισχύουν το οικονομικό σύμπλεγμα.

Το δόγμα του ανθρωποκεντρισμού και της ανωτερότητας του ανθρώπινου είδους έναντι των άλλων ζώων και της φύσης γενικότερα είναι η ιδεολογία που συντηρεί τον πολιτισμό και το ιδεολογικό κατασκεύασμα περί ανθρωπότητας. Τα σημερινά αδιέξοδα και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ανθρώπινες κοινωνίες και το αβέβαιο μέλλον της βιόσφαιρας έχουν τις ρίζες τους στον ιδεολογικό και υλικό διαχωρισμό του ανθρώπου από τον φυσικό κόσμο και την βίαιη εγκατάλειψη της αρμονικής συμβίωσης με τα υπόλοιπα στοιχεία και πλάσματα της φύσης.

Το κράτος και το βιομηχανικό –τεχνολογικό σύστημα έτσι όπως καθορίζουν το μοντέλο του τρόπου ζωής της κοινωνίας, επηρεάζουν καταστροφικά τη γη και τα ζώα. Γι’ αυτό η επιδίωξη μας δεν είναι απλά το κλείσιμο της βιομηχανίας γούνας αλλά η συνολική καταστροφή των δομών της κυριαρχίας. Για μας η εναντίωση στη βιομηχανία της γούνας και το πρόταγμα της απελευθέρωσης των ζώων εντάσσεται στην συνολική μας εναντίωση και τον αγώνα για την καταστροφή του κράτους και του πολιτισμού. Για την ελευθερία συνολικά του φυσικού κόσμου, της γης, των ανθρώπων και των άλλων ζώων. Έτσι δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μια μεταρρύθμιση του τεχνολογικού συστήματος θα φέρει την ολική απελευθέρωση και γι’ αυτό δεν έχουμε κανένα αίτημα στο κράτος.

Ο αναρχικός απελευθερωτικός αγώνας εμπεριέχει την αποδόμηση των δογμάτων της κυριαρχίας. Την διαδικασία κατανόησης του φυσικού εαυτού μας, του ότι δηλαδή είμαστε γήινα πλάσματα. Αυτή η διαδικασία είναι η ταυτόχρονη διαδικασία κατανόησης του κόσμου γύρω μας. Κατανόηση της αυταξίας της ζωής όλων των πλασμάτων και της ισορροπίας του οικοσυστήματος.

Σύμπραξη για την αναρχία