Κάθε χρόνο 50 εκατομμύρια ζώα περίπου θανατώνονται σε όλο τον κόσμο για τη γούνα τους – ένα ζώο δολοφονείται κάθε δευτερόλεπτο. Η θανάτωση των ζώων, είτε αυτά εκτρέφονται για τη γούνα τους είτε παγιδεύονται στο φυσικό τους περιβάλλον, είναι φρικτή. Συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη αντιμετώπιση που έχουν τα υπόλοιπα ζώα απο το ανθρώπινο είδος το οποίο, σε μια ένδειξη ακραίας ματαιοδοξίας και κανιβαλισμού, τα απαγάγει, τα φυλακίζει, τα βασανίζει και τα δολοφονεί για να καλύψει τις υποτιθέμενες ανάγκες του. Ο άνθρωπος θεωρεί λανθασμένα πως τα υπόλοιπα ζώα είναι κατώτερα του (σπισισμός) και άρα αντικείμενα προς εμπορική εκμετάλλευση και όχι μόνο. Έτσι στο σήμερα βλέπουμε σαν έκφανση αυτής της σπισιστικής αντίληψης τη στέρηση κάθε δικαιώματος και ελευθερίας στο βωμό του κέρδους, της πιο σημαντικής αξίας της κοινωνίας που ζούμε και την οποία παλεύουμε ν’ ανατρέψουμε.
Η βιομηχανία γούνας είναι μια απ’ αυτές τις μορφές εκμετάλλευσης. Το μεγαλύτερο μέρος της γούνας που διατίθεται στο εμπόριο παράγεται στα “εκτροφεία γουνοφόρων ζώων”. Εκεί χιλιάδες ζώα αναγκάζονται να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στοιβαγμένα σε πολύ μικρά κλουβιά, καταδικασμένα σε ένα φρικτό τέλος. Ο εγκλεισμός οδηγεί τα ζώα σε στερεοτυπικές επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές: αυτοακρωτηριασμοί και κανιβαλισμοί, συνηθισμένα φαινόμενα που παρουσιάζονται στα εκτροφεία για την παραγωγή γούνας και οι συνθήκες αυτές διαρκούν απο 7 μήνες μέχρι και 8 χρόνια. Προκειμένου να μην καταστραφεί η γούνα τα ζώα δολοφονούνται με τις πιο βάναυσες μεθόδους: πνιγμός, σπάσιμο του λαιμού, αεριοποίηση, δηλητηριασμός, κλωτσιές στο θώρακα, χτυπήματα με ρόπαλο, ηλεκτροπληξία στον πρωκτό.
Ζώα όπως αγριόγατες, κογιότ, αλεπούδες, κάστορες, λύγκες, ρακούν, λύκοι, σκύλοι, γάτες, αιχμαλωτίζονται κάθε χρόνο σε συσκευές παγίδευσης. Παρατημένα εκεί για μέρες, συχνά πεθαίνουν απ’ την πείνα κι άλλες φορές τραυματίζονται βαριά στην προσπάθειά τους να διαφύγουν. Άλλα θύματα της βιομηχανίας γούνας είναι οι φώκιες. Το κυνήγι φώκιας συνεχίζει να υφίσταται νόμιμα στη Ναμίμπια και τον Καναδά ως σπόρ, δημιουργώντας ετησίως λίμνες αίματος. Δεκάδες χιλιάδες φώκιες, οι περισσότερες εκ των οποίων σε ηλικία 2 μηνών ή και μικρότερη, καταδικάζονται σε θάνατο.
Τέλος, αρνιά, κατσίκες και πρόβατα, που συχνά αναφέρονται ως κασμίρ, καρακούλ και αστρακάν, σφάζονται για να μετατραπούν σε γούνινα ενδύματα. Μέχρι και έμβρυα αφαιρούνται από τα σπλάχνα των εν λόγω ζώων για να αποτελέσουν τις πρώτες ύλες για την παραγωγή παλτών, γιλέκων και κάθε λογής “μοντέρνων” ενδυμάτων. Πολλά από τα παραπάνω ζώα παραμένουν ζωντανά και διατηρούν τις αισθήσεις τους ακόμα και αφού τους έχει αφαιρεθεί η γούνα.
Για ΕΝΑ γούνινο παλτό θα χρησιμοποιηθούν:
12-15 Λύγκες
10-15 Λύκοι ή Κογιότ
15-20 Αλεπούδες
60-80 Μινκ
27-30 Ρακούν
10-12 Κάστορες
60-100 Σκίουροι ή Κουνέλια
ή ακόμα και άλλα ζώα όπως σκύλοι και γάτες
Η βιομηχανία γούνας επιβαρύνει το περιβάλλον
Τα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων είναι σε μεγάλο ποσοστό υπεύθυνα για τη ρύπανση των υπόγειων υδάτων, την καταστροφή της υδρόβιας ζωής και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Πολλά είδη βρίσκονται κοντά στον αφανισμό, ενώ παρουσιάζεται υπερπληθυσμός σε άλλα, λόγω της τακτικής της παγίδευσης. Η παγίδευση συντελεί επίσης, στην εξάπλωση των νόσων και μειώνει τη γενετική δύναμη του ζωικού πληθυσμού.
Για την κατασκευή μίας γούνας απο ζώα εκτροφείου απαιτείται 40 φορές περισσότερη ενέργεια απ’ ότι για την κατασκευή μίας τεχνητής γούνας και την παραγωγή ενός παλτού απο θηρευμένο ζώο 3 φορές περισσότερη ενέργεια απ’ότι για την παραγωγή ενός συνθετικού μπουφάν. Η επεξεργασία της γούνας προκαλεί καταστροφή των φυσικών πόρων: οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας γούνας χρησιμοποιούν καυστικές χημικές ουσίες, που παρατίθενται ως “πιθανώς καρκινογόνες” και μια μεγάλη ποσότητα ορυκτών καυσίμων (20 φορές μεγαλύτερη από την παραγωγή συνθετικού ενδύματος).
Στην Ελλάδα
Υπάρχουν εκατοντάδες εκτροφεία και επιχειρήσεις επεξεργασίας και πώλησης στην Ανατολική, Δυτική και Κεντρική Μα-κεδονία, κυρίως σε Καστοριά και Κοζάνη. Οι γουνέμποροι – εκτροφείς έχουν φτιάξει τα τελευταία χρόνια ένα οργανωμένο επιχειρηματικό λόμπι που σαν στόχο έχει την ανάπτυξη και εξάπλωση του γουνεμπορίου στην Ελλάδα. Το 2008 ίδρυσαν για αυτό το σκοπό το Σύνδεσμο Ελλήνων Γουνοποιών. Πέρα από την εγχώρια παραγωγή και κατανάλωση εισάγουν γουνοδέρματα κυρίως από την Κίνα και εξάγουν σε Ρωσία και Αραβικά Εμιράτα. Λαμβάνουν την αμέριστη πολιτική στήρηξη και χρηματοδότηση του κράτους που επιδοτεί κάθε χρόνο τους γουνοποιούς με εκατομμύρια ευρώ, στηρίζοντάς τους και υλικοτεχνικά, καθώς επίσης λειτουργεί το Κέντρο Ελληνικής Γούνας (ΔΕΚΟ). Επιπλέον στην Καστοριά υπάρχει και σχολή γουνοποιίας του ΟΑΕΔ. Η αλαζονεία και η “επιχειρηματική πρωτοπορία” των καταπιεστών γουναράδων είναι τόσο μεγάλη ώστε να θέλουν να εκθέσουν με περηφάνια το θάνατο και τη φρίκη στο 1ο Μουσείο Γούνας, στην Καστοριά, έργο συνολικού προϋπολογισμού 2.000.000 ευρώ.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΝΟΣΗΡΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑ! ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΓΟΥΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!
Παρόλο που η καταναλωτική άρνηση στα προϊόντα γούνας αποτελεί προϋπόθεση για έναν αγώνα κατά του γουνεμπορίου, δεν αρκεί. Οργανωνόμαστε ως ένα μάχημο κίνημα ενάντια στη βιομηχανία γούνας και την πολιτική που τη στηρίζει, με σκοπό την κατάργησή της. Οραματιζόμαστε μία κοινωνία όπου ο βασανισμός και η εκμετάλλευση δε θα υπάρχουν.
Δράση ενάντια στη γούνα