Αλληλεγγύη στην κατάληψη Villa Vegan

Η Villa Vegan (Μιλάνο) είναι μία βίγκαν αναρχική κατάληψη. Εδώ και 14 χρόνια υποστηρίζει έμπρακτα αγώνες ενάντια στις φυλακές, στον καπιταλισμό και στο σύγχρονο πολιτισμό, αντιτίθεται στα στρατόπεδα “φιλοξενίας” μεταναστών, συμμετέχει σε κινήσεις φεμινιστικού χαρακτήρα όπως και απελευθέρωσης της φύσης και των ζώων. Όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί σημείο συνάντησης, ελεύθερης επικοινωνίας και ανταλλαγής ανατρεπτικών, προς το υπάρχον καθεστώς, ιδεών και προθέσεων και στεγάζει εκδηλώσεις, συναυλίες και πολλά άλλα αυτό-οργανωμένα και αντι-εμπορευματικά εγχειρήματα. Η κατάληψη αυτή, όπως και χιλιάδες άλλα στέκια και καταλήψεις παγκοσμίως, αποτελεί χώρο για όσους/ες αρνούνται να χωρέσουν στη ζωή που τους επιβάλλουν οι σύγχρονες καπιταλιστικές ανάγκες, οι αλλοτριωμένες και ανταγωνιστικές κοινωνικές σχέσεις. Σημαντικό για εμάς είναι να σημειωθεί ότι σε αυτήν έχουν βρεί καταφύγιο πολλά ζώα που έχουν απελευθερωθεί από κοντινά βιομηχανικά εκτροφεία.

Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά για τις δημοτικές αρχές και την αστυνομία ώστε να κινηθούν απειλητικά προς τους καταληψίες. Πιο συγκεκριμένα, στα μέσα του Ιουλίου εμφανίστηκαν μπάτσοι έξω από τη Villa Vegan όπου παρέδωσαν έγγραφα του Τομέα Δημόσιας Ιδιοκτησίας και Κατοικιών σε δύο καταληψίες. Μέσω των εγγράφων αυτών προειδοποιούν πως θα λάβουν κάθε απαραίτητο μέτρο ώστε το κτίριο να βρεθεί στη διάθεση του δημοσίου. Επίσης, αποκαλύπτουν πως πραγματοποιούν έρευνες για την αναγνώριση όλων των καταληψιών. Οι σύντροφοι έχουν ήδη αντιληφθεί ρουφιάνους του Digos (πολιτική αστυνομία του Μιλάνο) να παρακολουθούν τον κόσμο που μπαινοβγαίνει και να κρατάνε τον αριθμό πινακίδων των οχημάτων τους. Οι πιέσεις αυτές δεν τους τρομοκρατούν αλλά αντιθέτως τους πεισμώνουν περισσότερο να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Δηλώνουν πως θα αμυνθούν όσο καλύτερα μπορούν απέναντι στο κράτος και καλούν τον κόσμο να συμμετέχει και να υποστηρίξει το εγχείρημα με όποιο τρόπο επιθυμεί.

Η ιταλική πραγματικότητα δε διαφέρει καθόλου από την ελληνική, όπως και από τις περισσότερες (δυτικές τουλάχιστον) κοινωνίες. Η καταστολή που δεχόμαστε από τους εξουσιαστές είναι πανομοιότυπη. Είτε βαφτίζοντας τρομοκρατικές τις δράσεις άμεσης ρήξης με τους καταπιεστικούς μηχανισμούς επιβάλλοντας φυλακίσεις και εξοντωτικά βασανιστήρια, είτε με τις δολοφονικές επιθέσεις που δέχονται καθημερινά μετανάστες και αγωνιζόμενοι, είτε απειλώντας τους αυτό-οργανωμένους χώρους με κάθε μέσο. Να θυμήσουμε τις πολυετείς και αποφασιστικές συγκεντρώσεις ενάντια στα τρένα υψηλής ταχύτητας και τους χιλιάδες κατοίκους της Χαλκιδικής που δεν κάνουν βήμα πίσω απέναντι στην ισοπέδωση των βουνών και της ζωής τους. Σε καθεμιά από τις χιλιάδες αντίστοιχες περιπτώσεις, οι μπάτσοι στέκονται απέναντι στους διαδηλωτές δέρνοντας και συλλαμβάνοντας. Το κράτος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να ελέγξει την κοινωνική ζωή και να φρουρήσει τα κέρδη των αστών. Αγαπημένη μέθοδός του είναι η εισβολή σε σπίτια αγωνιστών. Στην Ιταλία το τελευταίο διάστημα έχουν συλληφθεί με αυτόν τον τρόπο δεκάδες άτομα με την κατηγορία της συνωμοσίας (τέτοιες πρακτικές δεν είναι μακρινές ούτε άγνωστες στον ελλαδικό χώρο).

Εμείς από τη μεριά μας θα θέλαμε να πούμε πως η αλληλεγγύη μεταξύ των εξεγερμένων δε γνωρίζει από αποστάσεις και γλωσσικές διαφορές. Κάθε φορά που μαθαίνουμε ότι διώκεται κάποιος/α σύντροφος/ισσα ή απειλείται κάποιο εγχείρημα – κάποιος αγώνας, κάθε φορά που καταπατάται κάποια ελευθερία τότε όλοι/ες διωκόμαστε, όλοι/ες απειλούμαστε, όλες οι ελευθερίες καταπατούνται. Όσο οπλίζουμε τα μέσα επικοινωνίας και αντιπληροφόρησής μας, τόσο περισσότερο κουράγιο αποκτάμε και όσο πιο δυνατή είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας τόσο καλύτερα οπλίζονται οι άμυνες και η αντιπαράθεσή μας με την εξουσία.

Υπό οποιαδήποτε συνθήκη κι αν μας έχει επιβληθεί, ο αγώνας μας δε γνωρίζει από συμβιβασμούς και διαπραγματεύσεις με την εξουσία. Όσο και να δυναμώνουν την καταστολή, εμείς δεν πρόκειται ποτέ να “σκύψουμε το κεφάλι” ούτε να αφομοιωθούμε στις μάζες των νομοταγών, υπάκοων πολιτών. Ο κοινωνικός – ταξικός αγώνας δεν έχει σταματημό.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Solidarity with Villa Vegan squat

Villa Vegan (Milan) is a vegan anarchist squat. For the past 14 years it has actively supported struggles against prisons, capitalism and modern civilization. It has opposed to immigrants’ detention centers; it has participated in feminist struggles as well as movements like earth and animal liberation. For all these years, it exists as a meeting point of free communication, exchange of revolutionary ideas and intentions. It also hosts events, concerts and many other self-organized and non-market attempts. This squat like thousands of others world widely is a place for those who deny to fit into the life imposed by the modern capitalistic needs, by the alienated, competitive social relations. It is also important for us to notify that in this squat there are many animals who have found shelter after having been liberated from nearby factory farms.

Everything mentioned above is enough for the municipal authorities and the police to move against the squatters. Specifically, in the mid of July cops appeared outside Villa Vegan where they delivered papers of the Sector of the State Property and Estate to two squatters. Through these papers they warn that they will take any necessary measure so as the building comes again at state’s disposal. Also, they reveal that they are conducting investigation in order to identify all the squatters. Our comrades have already realized snitches of Digos (political police of Milan) watching people who enter or leave the squat and keeping the numbers of their car signs. This pressure doesn’t terrify them but on the contrary they more stubborn they become to continue their fight. They say that they will defend themselves against the state the best possible and they call people from all over the world to participate and support their attempt in any desirable way.

The Italian reality doesn’t differ at all from the greek one-like most of the western societies. We undergo the same form of repression. We undergo the same form of repression;actions of direct clash against the oppressive system are called “terrorism”,incarcerations and excruciating tortures to dissidents,immigrants and social fighters are under everyday assaults,self organized places are threatened by all means .At this point, we would like to remind the decisive demos against the high velocity trains and the thousands of residents in Halkidiki who do not step back towards the leveling of the mountains and their lives. In each of these particular cases the cops stand against the demonstrators beating them or arresting them. The state uses all its means in order to control social life and guard the profits of the higher class. Its favorite method is the invasion into fighters’ houses. In Italy during the last few months dozens of people have been arrested on the accusation of conspiracy (these practiques are neither uncommon nor far from greek reality).

From our side, we would like to say that solidarity among rebelled people knows no distances and linguistic differences. Every time we are informed that a comrade is prosecuted, an attempt or a struggle is threatened, every time a form of freedom is violated, then we are all prosecuted, we are all threatened, all forms of freedom are violated. The more we equip our media and our counter- communication, the more courage we get. The stronger our solidarity becomes, the better our defenses are armed and as our struggle against authority.
No matter what are the circumstances that have been imposed, our fight will never know any compromise or negotiations with the authority. As much as repression becomes stronger and stronger, we will never bow our heads or assimilate into the masses of lawful, obedient citizens. Social and class struggle is endless.

HANDS OFF SQUATS
STRUGGLE FOR TOTAL LIBERATION

Assembly of Antispeciesist Action