Mike Hill

(1973 – 1991)

Στις 4.00 μ.μ. του Σαββάτου της 9ης Φεβρουαρίου 1991, ο Μάικ Χιλ έγινε ο πρώτος σαμποτέρ κυνηγιού που σκοτώθηκε προσπαθώντας να προστατεύσει τα άγρια ζώα. Ο Μάικ ήταν μόνο 18 και για δύο χρόνια ασχολούνταν πάρα πολύ με τα δικαιώματα των ζώων, όχι μόνο για τα σκυλιά και τα γατιά, αλλά για κάθε ζωντανό πλάσμα. Ήταν βίγκαν, δούλευε συγχρόνως στο καταφύγιο Heaven’s Gate και στο κέντρο διάσωσης ζώων του Φρέσφιλντ και ήταν ενεργός σαμποτέρ, μαζί με τους σαμποτέρς του Γέοβιλ και του Μέρσευσαϊντ. Ο Μάικ παραήταν καλός άνθρωπος για αυτόν τον κόσμο. Δεν υπήρχε μίσος ή κακία στην ψυχή του. Ήταν καλοπροαίρετος για όλους και για όλα. Ήταν ήσυχος, σεμνός, χαμηλών τόνων και ευγενικός. Έζησε και πέθανε για τα πιστεύω του.

Τα γεγονότα

Οι κυνηγοί συναντήθηκαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή και ξεκίνησαν το κυνήγι. Όλο το απόγευμα γινόντουσαν συμπλοκές μεταξύ των κυνηγών και των σαμποτέρ, οι τελευταίοι δέχτηκαν γροθιές ενώ ένας σαμποτέρ από το Λίβερπουλ χτυπήθηκε με λοστό. Κατά το τέλος της μέρας, χωρίς να έχουν καταφέρει να χτυπήσουν κάποιο ζώο οι κυνηγοί, βάλανε τα κυνηγόσκυλα σε ένα μικρό τρέιλερ που ήταν δεμένο πίσω από ένα φορτηγό με ανοιχτή οροφή. Μετά μπήκανε μέσα και οι δύο κυνηγοί και ξεκινήσανε γρήγορα για κάποιο άλλο μέρος, μήπως προλάβουν και σκοτώσουν κάποιο ζώο. Τρεις σαμποτέρς που ήταν δίπλα, αστραπιαία πήδηξαν στο πίσω μέρος του φορτηγού, ελπίζοντας να κάνουν τον οδηγό να σταματήσει. Ο οδηγός όμως, αύξησε αμέσως ταχύτητα, με τους τρεις σαμποτέρς από πίσω να προσπαθούν να κρατηθούν. Για 5 μίλια, σε επαρχιακούς δρόμους, με παγωνιά, σέρνοντας το τρέιλερ με τα σκυλιά και με τρία παιδιά από πίσω να προσπαθούν να κρατηθούν, ο κυνηγός οδηγούσε ανώμαλα και σε μεγάλες ταχύτητες.

Οι τρεις σαμποτέρς, τρομοκρατημένοι, προσπαθούσαν να κρατηθούν και αναρωτιόνταν που θα τους πάνε οι κυνηγοί (και γιατί) και αποφάσισαν όταν το όχημα κόψει ταχύτητα ή σταματήσει, θα πηδήξουν και θα αρχίσουν να τρέχουν. Δυστυχώς, μάλλον ο Μάικ πανικοβλήθηκε και φοβούμενος για τη ζωή του πήδηξε σε μια στροφή, όταν η ταχύτητα μειώθηκε στα 40 περίπου μίλια/ώρα. Δεν κατάφερε όμως να πηδήξει καλά και έπεσε ανάμεσα στο φορτηγό και στο τρέιλερ, το οποίο τον τσάκισε.

Ο κυνηγός δε σταμάτησε αλλά συνέχισε για ένα ακόμα μίλι. Σταμάτησε μόνο όταν ο ένας σαμποτέρ που βρίσκονταν στην καρότσα, έσπασε το ένα από τα πίσω παράθυρα του φορτηγού. Αμέσως μετά δέχτηκε επίθεση από τον κυνηγό με μαστίγιο. Με το που σταμάτησε το όχημα, το ένα παιδί έτρεξε πίσω στο σημείο που βρισκόταν η σωρός του Μάικ, ενώ ο άλλος έτρεξε σε ένα κοντινό σπίτι για να καλέσει ασθενοφόρο. Ο κυνηγός απλά έφυγε. Αργότερα εκείνη τη μέρα παρουσιάστηκε μόνος του σε ένα αστυνομικό τμήμα.

Ο θάνατος του Μάικ δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Ήταν η αποκορύφωση των τακτικών που συνέβαιναν επί 10 χρόνια, ενάντια στους σαμποτέρς κυνηγιού. Καταρχήν, υπάρχει ένα συνεχές σταθερό επίπεδο βίας εναντίον των σαμποτέρς και μετέπειτα, η αστυνομία αδιαφορεί επιδεικτικά για αυτή τη βία που δέχονται οι σαμποτέρς. Δεν έχει υπάρξει καμία δίωξη των κυνηγών από την αστυνομία για τη βία που ασκούνε, με χαρακτηριστικό παράδειγμα έναν φοιτητή του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, που κατέληξε με τριπλό κάταγμα στο σαγόνι.

Καμία κατηγορία δεν απαγγέλθηκε εναντίον των δύο κυνηγών. Ο οδηγός περπατάει κανονικά στους δρόμους. Για την ιστορία, η μόνη αναφορά που έκανε η αστυνομία για το περιστατικό, είναι ότι πρόκειται για «αυτοκινητιστικό δυστύχημα». Ο θάνατος του Μάικ Χιλ καταρράκωσε την οικογένειά του, τους φίλους του, τις ομάδες των σαμποτέρς παντού. Το όνομα του Μάικ, η αγάπη του, η επιρροή του, το ενδιαφέρον του για όλους και η αφοσίωσή του στο κίνημα θα ζουν για πάντα.